Patisserie Le petitjean in Rotterdam: wulpse croissants & strakke tartelettes
De Thalys naar Parijs voor flaky croissants of eclairs die je niet durft op te eten, zo mooi? Met de komst van Le Petitjean is dat verleden tijd. Hoewel we áltijd naar Parijs blijven treinen, kunnen we nu ook in Rotterdam terecht voor patisserie met Franse flair.
Kom maar door met al dat gelamineerde lekkers, want van goede patisserie krijgen we bij Culy nooit genoeg. Een jaar geleden kreeg Maurice Petitjean (verklaart meteen de naam) een gouden kans: hij mocht de zaak waar hij al jaren van droomde openen in een bijzonder pand in Zoho, te midden van een coöperatie van kunstenaars.
Vanaf het moment dat de deuren opengingen was het een regelrechte hit.
Wulpse croissants met meringue & strakke tartelettes
Op zaterdag kun je er beter vroeg bij zijn, want in de wandelgangen hebben we gehoord dat de rij de hoek omgaat. En wel hierom: de patisserie van Petitjean is om in te lijsten. De gebakjes zijn zo knap dat ze een pagina in Vogue verdienen.
Niet gek dus, dat de insta-paparazzi er maar al te graag mee op de foto pronkt. Neem nou de croissants die Maurice vult met allerlei niet-zo-klassieke – maar wel hele modieuze – vullingen zoals pumpkin pie-room, knalgroene pistache custard, of een wulpse citroenmeringue die de croissant voorziet van een coole kuif. En het ziet ernaar uit dat Maurice voorlopig niet is uitgespeeld met nieuwe smaken. Hou die vitrine in de gaten!
De comeback van de éclair
Maurice is een pietje precies en dat zie en proef je – volgens de Buik van Rotterdam – terug in de eclairs. De naam éclair komt van het Franse woord voor bliksemschicht. Er wordt gespeculeerd over de betekenis. Zo zou het of verwijzen naar de glinsterende, bijna lichtgevende glazuurlaag bovenop de gebakjes óf naar de snelheid waarmee je ze eet, oftewel bliksemsnel. Wel een beetje zonde van zo’n mooie langwerpige soes, die wil je het liefst aandachtig, hapje voor hapje oppeuzelen.
Bij Petitjean vind je eclairs in allerlei bijzonder lekkere smaken. Pecannotenmousse en witte chocolade, pistachio-brownie met Amarena-kersen en voor de liefhebbers van klassieke Franse patisserie is er de Paris-Brest: een prachtige ronde soes gevuld met praliné-room.
Maurice Petitjean
Maurice is geen onbekende in het Rotterdamse horecalandschap. Voordat hij zijn eigen zaak opende, werkte hij vijftien jaar als chef bij o.a. Op het Dak, Williams Canteen, bij Chez Moi en La Pizza.
In een interview met de Buik vertelde Maurice dat hij door zijn horecareputatie had gehoopt op een goede aanloop, omdat hij zogezegd een gunfactor had en veel mensen al kende van andere restaurants. Maar dat pakte anders uit. De meeste mensen die Petitjean weten te vinden zijn (nog) onbekenden van Maurice. Zo zie je maar, knappe patisserie verkoopt zichzelf – of zou het toch liggen aan de glimlach van de eigenaar?