Redactie Dineren 10 mrt 2016, 16:00

Leestijd: 3 minuten

Restaurant Bravoure in Badhotel Bruin op Vlieland

Er is niets lekkerders dan een weekend de drukke stad te ontvluchten en de boot te nemen naar één van onze Waddeneilanden. Culy’s favoriet: Vlieland. Rustig, klein en heerlijk ontspannen. En er zit toevallig een héél fijn restaurant…

In het oudste hotel van Vlieland, Badhotel Bruin (al sinds 1896!), vind je naast een brasserie ook restaurant Bravoure. Deze zaak biedt, naar eigen zeggen, ‘een Franse keuken met Vlielandse flair’. Het interieur is warm maar sjiek, met heerlijke stoelen om in weg te zakken.

Het personeel is een tikje stijfjes, met handschoentjes en veel ge-meneer en ge-mevrouw, maar ze zijn wel erg kundig en ontdooien naarmate de avond vordert.

Verrassing!

Je kunt hier à la carte bestellen, maar beter laat je je fêteren met een verrassingsmenu van vijf gangen (à € 40,- per persoon). Dit is vele malen voordeliger dan los bestellen, waarbij een hoofdgerecht gemiddeld €27,- doet. Het menu met bijpassend wijnarrangement, tafelwater en koffie kost per persoon € 77,50.

Als voorgerecht: tonijn met avocadocrème, sojasaus-yuzu parels, wasabi-saus en ingenieus opgerolde komkommer. Een mooi detail: in het midden een maki sushi met Noordzeekrab in plaats van rijst. Een complex en toch fris gerecht.

Jammer dat de ober, ook na informeren in de keuken, niet kon vertellen wat voor tonijn er werd geserveerd (behalve: “hij komt uit de Indische oceaan”). Dat kan anno nu niet meer, vinden wij.

Vervolgens een joekel van een kabeljauwfilet met quinoa, op smaak gebracht met citroen en bieslook. Het krokante effect werd verzorgd door gepofte quinoa en mosterdzaad op de vis, bijzonder smakelijk.

Daarbij een pastinaakcrème, roosjes romanesco en – helaas verbrande – schijfjes bloemkool. Een prachtig gerecht, met als jammerlijke de bloemkool die niet alleen verbrand rook, maar ook zo smaakte.

Als tussengerecht een enorme langoustine in een flinke jas van kadayif (het bekende zoetige ‘engelenhaar’ dat je vaak bij Turkse gebakjes ziet), geserveerd met tom kha kai schuim. Onder de langoustine ook nog een tartaar van de zeekreeft. Het schuim was een absolute topper en het visvlees zacht en zalig.

Het hoofdgerecht was onze favoriet. Een prachtig stuk hertenfilet met geroosterde uienjus waarvoor we nog naar Vlieland zouden willen zwémmen. Groenten waren van ondergeschikt belang in dit gerecht: mini paksoi, mini asperges, mini ui, et cetera. Maar die saus. DIE SAUS!

Het dessert: al even uitgebreid als de andere gangen. Een proeverijtje op een bord: crème caramel, een citroenmacaron, ijs van pure chocolade, een chocoladeganache-torentje, gel en saus van citroen en sinaasappel…

Dat de chef duidelijk niet zo goed kon kiezen tussen fris-fruitig en zware chocolade, maakte ons in dit geval niet uit. Erbij werd overigens een goddelijke dessertwijn geserveerd: Chateau de Jurque uit de Franse Jurançon.

Conclusie

De chef is dol op vis – het blijft een Waddeneiland – maar schuwt een goed stuk vlees ook niet. Daarnaast is hij duidelijk van de details. De garing van het vlees of de vis, de sauzen, de kleine dotjes en crumbles – het klopt. (Okee, op de verbrande bloemkool na.) En daar kunnen wij alleen maar heel blij van worden.

Wel vinden wij de porties bij Bravoure aan de grote kant; zelfs de grote mannelijke eter aan onze tafel kon dit beamen. De voorgerechten zijn bijna hoofdgerechten, zelfs het tussengerecht was fors. Prima als je kijkt naar de prijs-kwantiteit verhouding, maar een tip voor als je niet zo’n grote eter bent: ga voor wat minder gangen.

De service is super, hoewel het van ons wel een tikje minder formeel mag. Zeker op een eiland waar mensen op hun kaplaarzen uit eten gaan en het niet uitmaakt of je met coupe windhoos aan tafel schuift. Maar met die smaken, daar zit het hier wel snor mee.