Redactie Restaurants 26 jul 2016, 16:00

Leestijd: 2 minuten

Parra

In het pand waar jarenlang Thais restaurant Soen was gevestigd, opende dezelfde eigenaar Restaurant Parra. Een plek waar je komt voor klassieke Spaanse tapas.

Het restaurant was dus jarenlang de thuishaven van de lekkerste Thaise gerechten, maar kreeg eerder dit jaar een opknapbeurt. De eigenaar vond het welletjes en besloot het roer om te gooien.

Het is even zoeken, maar als je de blauwe letters en het gezellige trapje voor de deur eenmaal spot weet je gelijk waar je moet zijn.

Spaanse klassiekers

De rode en zwarte kleuren maakten plaats voor azuurblauw en geel, en in plaats van rijst en curry’s eet je er nu patatas bravas, pan con tomate, jamon iberico en meer.

Terwijl we een blik op het menu werpen, wordt onze eetlust opgewekt met twee kleine hapjes: brood met gebakken kippenlever en gefrituurde prei, en gefrituurde stukjes bloemkool voor onze vegetarische tafelgenoot.

Uiteraard bestellen we een portie van de gebakken aardappeltje smet pikante saus (€5,-) en een bordje brood met tomaat (€3,50). Daarbij gaan we voor boquerones en vinaigre (ansjovis in zuur, €3,50), kippenlevertjes in sherrysaus (€6,00) en kleine gemarineerde octopusjes (€6,50).

Hoewel wij alles eten, is onze tafelgenoot dus vegetariër. Daarom bestelt zij een (wat blijkt gigantische) portie groenten ‘van de bakplaat’ (€5,50) en pimientos de padrón (€5,50). Tot slot delen we de crema catalana (€5,50).

Wat vinden we ervan?

De patatas smaken naar meer (we stellen dan ook een tweede portie), evenals de octopusjes, gebakken groenten en pimientos. Ook de kippenlevertjes zijn heerlijk, maar iets te ver gegaard en zo machtig dat we amper de helft van het schaaltje op krijgen.

Waar we geen genoeg van kunnen krijgen zijn de boquerones. Het zuur is precies genoeg en de marinade is zó lekker dat we het bijna willen opdrinken.

De pan con tomate is helaas een ietwat vreemde variant met in plaats van op het brood geraspte tomaat, een smakelijke, maar ondefinieerbare saus. Het is lekker, maar we missen het zoete van de tomaat.

Tot slot is de crema catalana niet je-van-het. We eten wel door, maar de structuur is vrij korrelig.

Overall zijn we tevreden, maar er is her en der plek voor verbetering. Als dat wordt doorgevoerd en de creme brûlée een echte crema catalana wordt, komen we zeker nog een keer terug.

Restaurant Parra
Prinsengracht 178, Amsterdam