Bellezza: één van de gaafste zaken van de hoofdstad
Toen we een paar maanden geleden te gast waren bij de Bellezza pop-up in de Amsterdamse Wallen, aten we het ‘meest opwindende diner dat we in tijden hebben gegeten’. Je begrijpt: toen we hoorden dat die pop-up nu vaste vorm krijgt en dat Arturo Dalhuisen (The White Room*, De Leest***) gewoon doorgaat met er fantastisch te koken, ervoeren we lichte euforie.
Of we wilden gaan kennismaken met het nieuwe Bellezza? Jazeker.
Hidden gem op de Wallen
We leiden je even in over de locatie. Ergens tussen de ramen en seksclubs op de Wallen loopt een steegje dat je naar een hofje leidt. Daar, tegenover de vijgenbomen, zit Bellezza. Binnen heeft het restaurant – als knipoog naar de omgeving – de sfeer van een Parijse nachtclub. Zo eentje waar je alleen via-via terechtkomt, met een zweem van mystiek.
Plaatsnemen doe je aan indrukwekkende gouden glittertafels en in het midden van het restaurant staat een paal (hou je trouwens vooral niet in om je paaldansskills te demonstreren tijdens een diner – “Hier heerst een erotische openheid, maar vooral ook schoonheid, wat daaraan vooraf gaat”, drukt initiatiefnemer Melcher de Wind ons op het hart). En toch straalt de zaak ook vooral klasse en verfijning uit, een geschikt decor voor Arturo’s culinaire creaties.
Bellezza werkt trouwens met een vast menu van 5 gangen, wisselend per seizoen. Extra bijzonder: de gangen worden audiovisueel begeleid door kunst. Bij bezoek aan het restaurant kun je dus een samenspel van smaak, muziek, beeld verwachten. Hoewel we benieuwd zijn naar die laatste twee, gaat onze interesse natúúrlijk vooral uit naar het eten. We nemen je mee.
Een ritje door het menu
Voor de eerste gang worden de lichten gedimd. De projecties van een Italiaans klooster zijn een link met wat er op ons bord komt te liggen. Dat blijkt een tartaar van zeebaars te zijn met Italiaanse trostomaatjes, avocadocrème en limoenblad-vinaigrette.
De tomaatjes zijn zalig zoet gemarineerd, dille geeft dit gerecht een interessante toets. Dat tussen al deze ingrediënten ook nog eens een ijskoude sorbet verstopt zit zonder dat die het gerecht uit balans brengt, is knap gedaan. Ook de focaccia met vuurrode tomatenboter is subliem en schreeuwt umami.
Voor de tweede gang wordt een zuivere Zuid-Afrikaanse wijn met tonen van lychee en vanille uitgeschonken, als match bij de heilbot met inktvis, komkommer en lavas. Opnieuw is ‘t een gerecht met vis en opnieuw is het smaakspectrum fris – iets wat de kookstijl van Arthuro sowieso typeert – maar toch weer helemaal anders dan het eerste gerecht.
Denk: zachte heilbot waar je doorheen lepelt, krokant gebakken inktvis met bite, knapperig ingelegde komkommer en dan die immerzachte luchtige crème van groene kruiden… Hoeven we nog uit te leggen wat voor een feestje aan texturen dit was?
Op naar het derde gerecht: coquille met jasmijn beurre blanc, bloemkool en kalamansi. De jasmijn geeft het gerecht een aromatische, geparfumeerde toets. We moeten even nadenken vooraleer we die smaak kunnen thuisbrengen, maar het is fantastisch. De kalamansi in de dressing zorgt dan weer voor een gewaagd zuurtje, wat mooi tegengewicht krijgt van de volromige beurre blanc en het vet van de coquille.
Van de beurre noisette die bij de knaloranje bun wordt geserveerd lepelen we schaamteloos het schaaltje leeg – ook nadat het broodje al op is. Arturo: wat doe je ons toch áán?
De tonen van bramen en kersen in de rode wijn beloven perfect te matchen met de zwezerik die we als laatste gang voorgeschoteld krijgen. Zo’n chewy stukje zwezerik is al een gigantische luxe op zich, maar als je ‘m in de versie van Arturo krijgt (met enoki, kalfsjus en krokantjes van cepes) gaan de geluksstofjes al helemáál aan een razende snelheid door je hersenen gieren.
Hemelse dessertkamer
Na het diner worden we uitgenodigd om ons naar een ‘hemelse dessertkamer’ te begeven. Da’s een knalroze ruimte op de eerste verdieping. Ter plekke mag je à volonté snoepen van een rijkelijk gevulde tafel. Pecantaartjes, mini lemon meringue pies, suikerhartjes, snoepveters…: het haalt de gulzigheid van een klein kind in ons naar boven.
Toegegeven: waar de vier gangen van de chef focusten op kwaliteit zijn de toetjes vooral rijk in kwantiteit, toegankelijk en zóét. We kunnen ons niet ontdoen van de indruk dat een toetje van de hand van Arturo hier niet had misstaan (zoals die iconische stroopwafel van Daalder, die we bij de Bellezza pop-up hadden), maar hoe dan ook is de hele ruimte en beleving fantastisch.
Eindstation in de Bellezza-ervaring is ten slotte de bar waar je een laatste keer mag neerploffen voor koffie, cocktails of wat anders. Die ongedwongen energie in de zaak, dat torenhoge niveau van Arturo’s kookkunsten, die unieke locatie: Bellezza is één van de gaafste zaken van onze hoofdstad – zeg dat Culy het gezegd heeft.
Het adres van Bellezza restaurant:
Oudezijds Achterburgwal 99
1012 DD Amsterdam
Geopend van donderdag t/m maandag vanaf 18:00 uur. Reserveren kan online.