Zwarte bes-bitterkoekjestaart van Nigel Slater
Nigel Slater is een man voor op het nachtkastje. Zijn beschrijvingen zijn zó gedetailleerd dat je de receptuur kunt proeven zonder ook maar een pan aan te raken. Hypothetisch, want Keukenkronieken is weer zo’n heel goed gelukt, lief kookboek (Slater werkt niet met props & stylisten) met recepten die je het allerliefste wil delen met zoveel mogelijk vrienden. Zoals deze zwarte bes-bitterkoekjestaart.
Om Slaters nieuwste kookboek aan te prijzen, wil je eigenlijk alleen maar de beste man zelf quoten, zo goed schrijft hij. Alleen al de bescheidenheid waarop hij vertelt dat hij een thuiskok is en geen chef: “Het is slechts een recept, een suggestie voor iets wat je voor anderen zou kunnen maken, maar dat is wat ik doe.”
Een stuk taart
Het recept dat Culy mag delen komt uit het hoofdstuk ‘een stuk taart’. Een liefdevol hoofdstuk, wat zo’n taart is nogal een gedoe. Er komt een hoop bij kijken – zo’n 2 uur geduld – en volgens Slater moet je dan toch wel heel erg van iemand houden, als je al dat bekleden, bakken en koelen over hebt voor een ander.
Slater: “Op een zomermiddag in 2015 had ik zin in een warme amandel-bessentaart, met een vulling die de ouderwetse bitterkoekjes van mijn jeugd zou oproepen. Met andere woorden: krokant aan de buitenkant en taai binnenin. Een vulling die lichter en minder cakeachtig zou zijn dan bij de klassieke frangipane, en waarvan de nootachtige rijkdom verzacht werd door friszure bessen. Zou zo’n recept werken? vroeg ik me af.”
“Ik ging het proberen. Als het mislukte, kon ik het altijd nog in een glazen schaal doen, bedekken met slagroom en het een zwartebes-amandelsurprise noemen. Tot mijn blijdschap en verrassing pakte het niet alleen goed uit, maar het werd alles wat ik hoopte. (Zo werkt het niet altijd, geloof me. Maar al te vaak gebeurt het dat een briljant lijkend idee in de uitvoering tegenvalt of al eens eerder is gedaan. Ditmaal niet.)”
Zwartebes-bitterkoekjestaart van Nigel Slater
Je hebt een springvorm van 24 cm nodig. Klop voor het deeg de boter en fijne kristalsuiker met een mixer bleek en luchtig en voeg de eidooiers toe. Meng de bloem en het bakpoeder en spatel ze met het water erdoor tot je een zacht deeg hebt. Leg het deeg op een met bloem bestoven werkvlak, kneed het minder dan een minuut zachtjes door en rol tot een bal. Wikkel deze in bakpapier en leg minstens 30 minuten in de koelkast.
Rol het deeg uit op een met bloem bestoven werkvlak en bekleed de ingevette vorm ermee. Druk het goed in de randen en tegen de zijkanten. Snijd overhangend deeg weg. Zorg dat er geen scheuren ontstaan. Zet het deeg 30 minuten in de koelkast.
Verhit de oven tot 190 °C. Leg een lege bakplaat of pizzasteen in de oven.
Bedek de deegbodem met bakpapier en bakbonen en bak 20 minuten. Verwijder bonen en papier en zet nog 5 minuten in de oven, of tot het deeg droog aanvoelt en een bleke biscuitkleur heeft. Haal uit de oven en verlaag de temperatuur tot 170 °C.
Meng voor de vulling het amandelmeel, de poedersuiker en de bloem. Haal de steeltjes van de bessen. Klop in een kom de eiwitten bijna stijf. Spatel de eiwitten met een metalen lepel door het amandel-suikermengsel. Roer de zwarte bessen er kort en voorzichtig door.
Schep de vulling op de deegbodem en strijk ruwweg glad. Zet de springvorm op de hete bakplaat of pizzasteen in het midden van de oven en bak de taart 40-45 minuten. Dek af met aluminiumfolie als hij te snel verkleurt. Haal de taart uit de oven zodra de vulling bleek goudkleurig is en licht stevig aanvoelt. Laat afkoelen. Bestuif met poedersuiker en serveer niet heet of koud, maar warm, met slagroom ernaast.
> Keukenkronieken van Nigel Slater (Fontaine Uitgevers) is (online) te koop voor € 34,99