Culy’s Winnie at een week lang veganistisch: hoe beviel dat?
Als je eten ook maar een béétje serieus neemt, dan weet je dat we met z’n allen vaker plantaardig moeten eten. En eten serieus nemen: dat doen we als Culy-redactie. Nu zijn we bij Culy wat plantaardige kost betreft geen rolmodellen. Door onze baan proeven we vooral alles wat ons interessant lijkt, met een nieuwsgierige blik. Ons doel is immers schrijven over alles wat lekker is, en dat strekt zich verder uit dan het plantaardige alleen.
Dat wil niet zeggen dat we de plantaardige keuken niet promoten: op wekelijkse basis bedenken we recepten waar geen dierlijk element aan te pas komt, maar waarbij je ‘t water áltijd in de mond loopt. En is er een geweldig nieuw plantaardig product, dan schrijven we daar met liefde over. Toch wijkt een volledig vegan dieet dus wel wat af van onze reguliere eetpatronen. Voor de Nationale Week Zonder Vlees & Zuivel ging Culy’s Winnie de uitdaging gedurende één week toch aan. Een verslag!
Smaakbommen tot en met
O jee, heb ik nou zitten scanderen hoe makkelijk het zou worden om een week lang vegan te eten? Het is amper maandagochtend en de ironie begint al. In mijn koelkast tref ik nog een stuk zalm van de dag tevoren aan en van dat pakje ‘Nduja dat ik gisteren bij trattoria FAAM kocht Google ik maar even of je dat ook kunt invriezen – dat gaat.
Gelukkig is het wél zo dat ik door twee jaar thuiswerken nogal goed ben geworden in het bedenken van kleurrijke thuiswerklunches, die heel vaak al vegan zijn (kwestie van tegengewicht voor alle etentjes en recepten die dat níét zijn). Zo ook mijn lunch op maandag: rijstnoedels met komkommer, mango en pinda. Sterspelers zijn ongetwijfeld de sticky aubergine en de scallion oil (olie van lente-ui): smaakbommen tot en met.
Eerlijk en ongeheimzinnig
En da’s meteen een goed voorbeeld van hoe ik vegan eten het liefst benader. Niet door op de automatische piloot naar de afdeling vleesvervangers te lopen en mijn winkelmandje ermee vol te laden, maar door spannende gerechten te bedenken met eerlijke, ongeheimzinnige ingrediënten.
Een goede plantaardige maaltijd zou immers niet mogen vallen of staan bij de kwaliteit van zo’n vleesvervanger, vind ik. Zo ambieer ik dus ook de rest van mijn vegan challenge week in te vullen: met toffe gerechten zonder al te veel een-op-een vlees- en visvervangers. Of dat gelukt is? Grotendeels, maar – spoiler – van een leien dakje verliep de week niet.
Een greep uit Culy’s Winnie’s Vegan Week
We zijn bij de dinsdag. Voorlopig is het geen enkel probleem geweest om eten te vinden dat past binnen bovenstaande filosofie. Neem nou dit gebakje van Fort Negen, een bakker waar álles lekker is, en dus ook hun vegan citroenfinancier. Nederig smaakt dat allerminst: het overweldigende citroenaroma zorgt voor smakelijke, bevredigende happen.
Of neem nou deze zwarte bonensoep, gebaseerd op een recept van Culy’s Nancy. Voor mij nu zonder zure room welteverstaan. Toegegeven: een vetje mist het daardoor wél, maar het zure bereik je ook door een extra kneepje limoen. De warmte van de komijn, het zoete van de mango en het rokerige van de adobo: wat een aanrader, deze soep!
Vegan chocolate chip cookies
Op woensdag realiseer ik me dat zoetigheid nog wel ‘ns de grootste moeilijkheid kan zijn deze week – ondanks die lekkere financier. Niet dat ik zo vaak naar iets zoets verlang, maar je zal zien: nét wanneer je in een vegan challenge week zit, is de nood om je favoriete koekjes of ijs het hoogst.
Dan maar zelf aan de slag. Na even zoeken vind ik een tof recept voor chocolate chip cookies op basis van olijfolie in plaats van boter. Kan ik mee leven. Verder is de receptuur bijna een exacte kopie van een niet-vegan recept, de smaak al helemaal. Grote stukken donkere chocolade, knisperende zeezoutvlokken, een zachte binnenkant… Begin je al te watertanden? Geen nood: het recept wordt gauw op Culy gedeeld.
Smaakvol en met diepte
Ook de andere recepten die ik tijdens mijn vegan week ontwikkel voor Culy zijn natuurlijk vegan. Orechiette met spicy harissa pasta, tomaten en ingelegde citroen. Geurige paddenstoelensoep met citroengras en kokosmelk. Vegan calamares op basis van koninigsboleet.
Zie je? Stuk voor stuk smaakvolle gerechten met genoeg diepte. Zelf ben ik er ook tevreden mee. Stay tuned, want deze recepten komen ook op de website.
Fijne ontdekkingen
Jezelf een week lang uitdagen om alleen maar vegan te eten, zorgt automatisch voor fijne nieuwe ontdekkingen. Zo geef ik op donderdag de plantaardige diepvriesmaaltijden van Plant B een kans. Als er één concept is dat vegan eten gemakkelijk maakt, dan is het dit wel.
De kant- en klare maaltijden worden aan huis geleverd en bevatten toffe ingrediënten als gerookt zeezout en kapucijner miso. Ook het lokale element is interessant: van internationaal getinte gerechten creëren ze bij Plant B geslaagd hun eigen, Nederlandse variant.
De Dutch Glory is daar een goed voorbeeld van: zie het als de Nederlandse versie van de buddha bowl met lokaal geteelde spruitjes en zuurkool, kapucijner miso van Waekat uit Rotterdam en hummus van Diktrom erwten uit Friesland. Leuk!
Vegan buiten de deur
Natuurlijk is vegan eten niet moeilijk als je de hele tijd zelf kookt. De échte uitdaging zit ‘m juist in het combineren van zo’n eetpatroon met sociale activiteiten en eten buiten de deur. Wat dat laatste betreft, wil het toeval dat er deze week een nieuw plantaardig concept opent: Obsidian by Graphite, een hotspot die ik graag ga ontdekken. Deze zijtak van Graphite*, het toprestaurant dat erboven zit, zal in de toekomst dienst doen als eventlocatie. De aanwezige DJ booth nodigt uit tot borrels, de verfijnde gerechten van sterrenchef Peter Gast zijn uitsluitend plantaardig en vernieuwend.
Toffe ontdekking in zijn menu is het “Redefine meat”. Dit in het lab geproduceerd vlees is een ontwikkeling om in de gaten te houden, dit gaan we nog vaker zien. Absolute favoriet van de avond blijft toch een minuscule macaron met biet, sesam, kersenbloesem en ponzu. Ik weet niet hoe ‘ie het voor elkaar heeft gekregen, maar de ziltige smaak die de chef hier heeft weten te creëren, doet me stilvallen.
Oeps
Zegt onderstaande foto genoeg? Hoewel de week tot nog toe vlekkeloos verliep, bots ik zaterdagavond op een behoorlijke uitdaging. Voor de verjaardag van mijn neefje schuif ik aan bij een familiediner. Op voorhand kondigde ik niet bij de familie aan dat ik vegan zou eten, kwestie van de spontaniteit erin te houden.
Op tafel staat een gigantische kaasschotel, en laat dat nou net iets zijn wat ik gerust als mijn laatste avondmaal zou kunnen bestempelen. Oeps dus, want je begrijpt ook dat ik de avond niet ga doorkomen op hazelnoten en vijgenchutney.
Nu hoor ik je al zeggen: maar het aanbod vegan kaas is de laatste tijd toch óók heel goed? Ongetwijfeld. Maar eerlijk is eerlijk: ik zit nog met een klein trauma van die keer dat vegan feta mijn quiche transformeerde in een blubberige, waterachtige substantie. Sindsdien hou ik heilig vast aan het principe: áls je kaas eet, doe het dan goed. En dat is waarschijnlijk exact waar mijn Culy-identiteit weer de kop komt opsteken. Zondig met mate, maar áls je zondigt, geniet er dan met volle teugen van.
Hoe beviel het om een week lang vegan te eten?
Inmiddels zit de vegan challengeweek van Culy’s Winnie erop. Heeft het tot een complete ommezwaai naar een vegan levensstijl geleid? Dat niet (die ‘nduja moet toch ooit op hè…), maar tot die tijd blijven we jullie graag inspireren met de lekkerste vegan recepten, vegan friendly hotspots en lekkere vleesvervangers. Enjoy!