Nancy van Batenburg Inspiratie 1 mei 2017, 12:00

Leestijd: 3 minuten

Van jus tot boter: de opvallendste toppings voor frietjes wereldwijd

In het buitenland kijken ze raar op van ons patatje oorlog. Om over het patatje kapsalon nog maar te zwijgen. Toch zijn er heel veel landen waar je bijzondere toppings op je frietjes aantreft. Hieronder de opvallendste variaties op een patatje met…

Cheese fries (Amerika)

Friet met een dikke laag gesmolten kaas (vaak Amerikaanse smeltkaas) erop: dat idee komt uit de Verenigde Staten. In het zuid-westen van Amerika doen ze daar nog stukjes bacon, plakjes jalapeno en bieslook bij, met een dot ranch dressing.

In Philadelphia eten ze hun cheese fries met mozzarella en tomatensaus en in New Jersey zijn disco fries populair: frietjes met mozzarella en jus.

Chili cheese fries (Amerika)

Met dit gerecht gaan de Amerikanen nog een stapje verder: een bakje friet wordt afgetopt met een laag chili (gehakt in pittige tomatensaus) en daarna geraspte kaas en ringetjes lente-ui. Oef!

Boter & suiker (Vietnam)

Khoai Tay Chien noemen ze ‘t in Vietnam: frietjes. En raar maar waar: die serveren ze daar met boter en suiker. Je pakt een frietje, roert die door zachte boter en dipt ‘m in kristalsuiker. Deze frietjes zijn vooral geliefd onder kinderen. Gruwel je bij het idee? Maak dan liever deze banh mi frietjes.

Carne asada (Amerika)

Mexicaanse eettentjes in Amerika serveren carne asada bovenop een portie frites. Carne asada is gegrild rundvlees, dat in plakjes is gesneden. Voor carne asada fries gaan daar verder nog guacamole, zure room en kaas bij. Het lijkt een beetje op de Tex-Mex versie van ons patatje kapsalon: ook dit gerecht tikt zo’n 2000 calorieën aan.

Poutine (Canada)

Een typisch Canadees gerechtje is poutine: frietjes met stukjes kaaswrongel (cheese curds genoemd) en een schep jus. De cheese curds lijken qua textuur een beetje op haloumi en qua smaak op Hüttenkäse.

Er worden ook steeds vaker variaties op poutine bedacht. Foie gras is bijvoorbeeld een hele populaire, maar ook mozzarella met stoofvlees in rode wijn. Restaurant Le Garde-Manger in Montréal serveert poutine met kaaswrongel, jus én stukjes kreeft.

Kapsalon (Nederland)

Het patatje kapsalon werd in één klap beroemd in ons land in 2003. Een Rotterdamse kapper liet het gerecht altijd samenstellen bij een shoarmazaak, met zijn favoriete ingrediënten. Dat zijn dus: shoarma, sla, kaas, knoflooksaus & sambal, allemaal bovenop een laag frites. En vergeet het onmisbare aluminum bakje niet.

Chocoladesaus (Japan)

Bij McDonald’s in Japan kon je begin vorig jaar frietjes met chocoladesaus bestellen. De McChoco Potatoes waren tijdelijk verkrijgbaar en werden geserveerd met chocoladesaus en witte chocoladesaus. Afgelopen Halloween verschenen ze weer op het menu, maar dan met chocoladesaus én pompoensaus. Klinkt bizar, maar volgens bronnen zou de smaak erg veel weghebben van een zoete pompoendonut.

Azijn (Engeland)

De Britten staan natuurlijk bekend om chips & vinegar. Zij eten hun patat het liefst besprenkeld met azijn. Vaak gaan daarbij nog grote stukken gefrituurde vis en remouladesaus, dit alles opgerold in krantenpapier.

Worst en barbecue rub (Finland)

De Finnen snacken graag met makkaraperunat: frietjes met plakjes worst. Die naam lijkt heel ingewikkeld, maar de eerste helft, makkara, betekent worst en perunat betekent aardappels. Het type worst dat ze hiervoor gebruiken, heet lenkkimakkara: een worstsoort die veel weg heeft van cervelaat. De frietjes zijn kreukelfrietjes. Daarbij gaat nog ketchup, Finse mosterd en grillimauste: een soort droge barbecue marinade. Zo, en jij dacht dat jij geen Fins kende!

Salchipapas (Peru)

In Peru zijn ze ook gek op worst op hun frieten. Salchipapas is een traditioneel Peruaans gerecht van friet met stukjes hotdog, ketchup, mosterd, mayonaise en aji: een pittige saus op basis van tomaat, koriander, aji pepers, ui en water.

Mitraillette (België)

Men neme een half stokbrood, friet, vlees van de snackbar en saus. Et voilà: je hebt een mitraillette. De Belgische versie van ons patatje kapsalon wordt dus op een broodje gegeten. Soms nog met salade en kaas. Het idee ontstond in Brussel, maar is ook bekend in Frankrijk, onder de naam Américain.