Alles over tjendol: dat gekke Aziatische dessertdrankje
Misschien ken je tjendol (ook wel cendol) wel als dat zoete Indonesische drankje met die gekke groene jellysliertjes. En hoewel dat niet fout is, is tjendol ook veel méér dan dat.
Tjendol is in de eerste plaats een dessert, populair in verschillende regio’s in Zuid-Oost Azië. Het dessert wordt na de maaltijd ijskoud geserveerd, bedoeld als verfrissing. En reis je door Zuid-Oost Azië, dan is de kans groot dat je tjendol tegenkomt bij streetfoodkraampjes.
Wat zit er in tjendol?
Afijn waar komt die groene kleur eigenlijk vandaan? En welke ingrediënten gaan er verder nog in?
De groene kleur ontstaat door de groene jellysliertjes. Die worden gemaakt van rijstebloem en maïzena en worden vervolgens gekleurd met groene kleurstof. Bij de jellysliertjes gaan ook nog eens kokosmelk, gula djawa (palmsuiker) en pandan als smaakmaker.
Verschillende varianten
Zoals we eerder stelden is tjendol populair in verschillende uithoeken van Zuid-Oost Azië. Hierdoor zijn verschillende variaties op de zoetigheid ontstaan.
Zo is het gebruikelijk om tjendol in Singapore met durian of vanille-ijs te eten terwijl de tjendol in Indonesië erom bekend staat de meest felgroene kleur te hebben.
In Thailand serveren ze’t dan weer met wit brood er doorheen en in Maleisië doen ze tjendol in een typisch kommetje, waar naast kokosmelk ook geschaafd ijs en rode bonen bijgaan.
Tjendol en zijn geschiedenis
Waar tjendol precies voor het eerst gedronken werd, is niet helemaal duidelijk. Sommige beweren dat men het drankje voor het eerst op het Indonesische eiland Java dronk (waar het toen nog de naam dawet had). De oudste bron uit Java waarin dawet wordt vermeld, dateert van de 12de (!) eeuw.
Dat het drankje al eeuwenoud blijkt te zijn, heeft alles te maken met de rijstlandbouw in de contreien. De jelliesliertjes worden namelijk gemaakt van de traditionele landbouwproducten uit het eiland. Dat was in de 12de eeuw al zo, en is tot op heden niet veranderd.
Toch zijn het vooral de Maleisiërs die claimen dat zij het dessert in het leven hebben geroepen. Toen tjendol vorig jaar opgenomen werd in CNN’s lijst van 50 beste desserts ter wereld, gaf CNN (wellicht verkeerdelijk) aan dat het een Singaporees dessert ging. Daar reageerden de Maleisiërs massaal op:
“Beste CNN, als tjendol van Singapore is, dan is pasta van België, Tom Yam van Vietnam en Dim Sum van India. Merk alstublieft op dat we zwaar beledigd zijn. “
Hoewel de debatten over de ware oorsprong van tjendol waarschijnlijk nooit zullen eindigen, kan met zekerheid worden gesteld dat het dessert in een groot aantal huishoudens wordt gekoesterd.
Dear CNN,
If Cendol is from Singapore, then Pasta is from Belgium, Tom Yam is from Vietnam and Dim Sum is from India.
Regards,
A Malaysian.P/S: please note that we are deeply offended by your ignorance.
— Sid Latif (@SidLatif) December 4, 2018
Fun facts
Dat het drankje erg serieus wordt genomen, is door het voorbeeld hierboven al duidelijk. Zo serieus zelfs dat tjendol in de hedendaagse Indonesische cultuur ingezet wordt als online rating systeem. Wanneer een online post interessant genoeg is, reageren anderen met één of meerdere groene komma’s, die een glaasje tjendol vertegenwoordigen.
Daarnaast is ook Barack Obama fan van het dessert. In 2017 bezocht hij Indonesië en maakte hij aan de wereld bekend hoe lekker hij tjendol (en satay, tempeh en nasi goreng) wel niet vind.
Tja, en als Obama het zegt, dan zal dat vast ook wel zo zijn, toch?
Meer vreemde gerechten
- Alles over labneh: de Midden-Oosterse yoghurtlekkernij
- Dit is alles over: Balinese saté (met heerlijke kruiden!)
- Alles over bhaji: Indiase uien pakora’s gemaakt van kikkererwtenmeel