Nancy van Batenburg Inspiratie 24 sep 2019, 12:00

Leestijd: 12 minuten

Lekker Fred! Culy spreekt Freddy Tratlehner (Vjèze Fur) over zijn kookboek

Je kent Freddy Tratlehner ongetwijfeld als Vjèze Fur uit De Jeugd van Tegenwoordig. En misschien wel van de hilarische kookvideo’s die hij post op zijn Instagram-account met de hashtag #lekkerfred. Hij kookt daarin bijvoorbeeld met Janny van der Heijden, Ron Blaauw en Joris Bijdendijk. En daarmee werd het hoog tijd voor zijn eigen, stronteigenwijze kookboek: Lekker Fred.

Culy spreekt Freddy over zijn nieuwe kookboek ‘Lekker Fred’. 

Met dit boek voeg je je bij een groep rappers/muzikanten die ook een kookboek hebben uitgebracht, zoals Action Bronson, Snoop Dogg en – jawel – Coolio en 2 Chainz. Hoe kan het dat zo veel rappers/muzikanten zo geïnteresseerd zijn in goed eten en koken?

Volgens mij is dat niet zo eigenlijk (lacht). Ik denk dat deze paar rappers misschien dachten: o ja, dat is handig, dan heb ik wat aan de mensen te laten zien. Want dat boek van Snoop is nou niet echt heel culinair. Dus of er een link is tussen rappers en eten: ik weet het niet.

Wat maakte dan dat jij een kookboek wilde uitbrengen? 

Het voelde wel als de tijd ervoor. Ik kreeg een belletje van de uitgever en dacht: ja, dat lijkt me superleuk. Gewoon een lekker visueel boek, goede verhaaltjes erbij. Het zijn allemaal recepten die ik al vaak gekookt heb, mijn lievelingsrecepten. Ik wist al heel snel hoe het eruit moet zien. De meeste recepten zaten al in mijn systeem, maar stonden gewoon nog niet op papier. Mijn vrouw heeft de fotografie gedaan.

Want wat is dit voor verzameling recepten? 

Heel veel komen uit de familie, andere dingen heb ik zelf uitgezocht: hoe maak je dat nou echt, wat is de beste manier? Ik ga dat dan helemaal uitzoeken.

Soms kijk ik ook veel Youtube-filmpjes. Dan let ik erop wat er het meest authentiek uitziet. Ik kijk er altijd een paar, ik zoek niet de eerste de beste uit. Of ik favoriete heb? Toch wel Gordon Ramsay voor de tutorials. Omdat ze gewoon kort zijn en wel vaak de beste zijn. Bij Jamie Oliver kan je ervan uitgaan dat het het makkelijkst is. Maar ik wil het lekkerst. Mijn boek heet Lekker Fred, niet Makkelijk Fred. Ik ben wel bereid om veel moeite te doen in de keuken, ja. Dat vind ik het leukst. Dan denk ik: dat heb ik gepresteerd.

Is dat wat koken zo leuk maakt voor jou?

Dat je het kan delen, dus dat je ook een beetje liefde deelt. En dat het een uitdaging is en dat je het dan nog een keer kan doen. Je bent gewoon iets aan het leren en dan lukt het. Of er is nog ruimte voor verbetering.

“Ik dacht: als ik nou gewoon ga koken in achterlijke outfits, dan is dat toch tof.”

Je schrijft in het voorwoord ook ‘het zijn helende recepten. Niet alleen voor het lichaam, maar bovenal voor de ziel‘. Kun je dat uitleggen?

Dit zijn geen recepten voor elke dag van de week: het is niet zo dat je dit boek als een handleiding voor je week moet gebruiken. Sommige kosten best veel tijd. Sommige ook niet. Maar ik heb niet gedacht aan hoe het in balans is. Dat moeten mensen zelf uitzoeken. Misschien dat ik ooit nog wel zo’n boek maak. Voor nu zijn dit recepten die al heel lang meegaan, ook in m’n familie. Het zijn traditionelere gerechten met veel boter en veel vet. Gewoon lekker.

Ik ben gewoon puur alleen van smaak uitgegaan en dus van de dingen die ik ken en al langer maak. Maar hele andere, gezondere dingen vind ik ook superlekker. Ik ben zelf wel bezig met gezond eten en meer dingen in balans en ecologisch. En op zoek naar nieuwe smaken ook, van die vegan dingen enzo. Omdat het wel spannend is en ook wel nodig is.

Interessant dat je het woord spannend combineert met vegan…

Maar dat is de truc ook: dat je daarnaar op zoek gaat. En dat het niet een soort aftreksel wordt van wat je kent ofzo. Het moet iets nieuws zijn. Ik had laatst een vegan milkshake van amandelmelk met iets van geactiveerd kokosnotenhoutskool, dadelstroop en kokosslagroom. Het was superlekker en ook een heel ander soort smaak dan wat ik al kende. Ik heb toen meteen een stuk of 10 vegan kookboeken gekocht en daar wil ik dan wel de spannende dingen uit gaan koken en mijn repertoire mee uitbreiden.

Wanneer jij vegan eet of geen vlees eet, wat eet je dan?

De curry’s toch wel. Omdat ik die al ken en dat makkelijk vind. Maar ik denk dat de truc is dat je er ook een beetje krokante dingen die hoog in vetten zitten in verwerkt. Dat je niet een soort van gemis gaat voelen. Het moeten spannende dingen zijn. Zoals de ‘zo goed als vegan rendang’ in het boek. Dat is een recept van mijn vrouw, die vegetarisch eet en Indisch bloed heeft.

Waar komt bij jou die liefde voor koken vandaan?

Van huis uit, altijd al. Mijn ouders kookten veel en goed. Mijn moeder heeft in een slagerij gewerkt, mijn vader in een paar restaurants, als bedrijfsleider. Samen koken, erbij zitten op het aanrecht: dat doe ik nu ook met mijn zoon. Ik wilde ook alles rauw eten als klein kind. Dan at ik rauwe aardappels en rauwe ui, dat soort gekke dingen. Gewoon om te proeven. Dan weet je hoe iets van nature smaakt en hoe het daarna door het te bereiden anders kan smaken.

Je noemde net al even je zoon, wat voor rol speelt eten binnen jouw gezin?

Het is toch wel een stukje liefde maken. Bij mij van huis uit is dat wel hoe je affectie laat zien ofzo. Dat je voor iemand uitgebreid kookt. Dat is bij vrienden toch ook zo? Dus dat is de rol en die rol is best groot ja.

Welke boodschap over eten wil je zélf meegeven aan je kinderen? 

Ik heb twee zoons en die oudste gaat al automatisch, die is eigenlijk hetzelfde als ik was. Ik heb soms hele groene sapjes met bleekselderij en spinazie en weet ik veel wat voor enge groene dingen daarin zitten. Bij de eerste slok kijkt ‘ie moeilijk, maar daarna neemt hij toch nog een slok. Uit zichzelf. Dat vindt ‘ie dan toch spannend. En hij eet oesters en blauwe kaas, daar is ‘ie helemaal gek op. Op alle kazen trouwens. En hij eet vrij pittig, terwijl hij nog geen drie is. Dat zijn wel dingen waar ik trots op ben. Een mini-foodie? Haha, jazeker. Hij proeft gewoon heel veel dingen die wel op niveau zijn, dan is dat gewoon zijn smaakwereld.

“Volgens mij is zeewier wel echt een ingrediënt van de toekomst.”

Wat bracht je op het idee om kookvideo’s te gaan maken op Instagram?

Ik ben begonnen met een Franse omelet, omdat dat best wel tricky is natuurlijk. Dat ging ik doen en dat ging wel goed, dus daar ging ik vervolgens superstoer over doen in een video op Instagram. Het is wel een goed platform om aandacht te besteden aan de dingen die ik doe, bijvoorbeeld muziek uitbrengen. Dus ik dacht: als ik nou gewoon ga koken in achterlijke outfits, dan is dat toch tof. Ik vond het ook heel leuk om te doen, opeens zat ik op mijn telefoon die filmpjes te monteren. Ik werd er vooral zelf heel enthousiast van.

In je video’s kookte je ook met topchefs als Ron Blaauw en Joris Bijdendijk. Wat heb je van ze geleerd?

Ik weet niet direct wat, maar je leert wel van ze. Je leert ook dat ze makkelijk de kast op te jagen zijn. Wie het makkelijkst op te jagen was? Cees Holtkamp. Ik vind hem echt fantastisch. Hij is gewoon echt een encyclopedie van hoe het hoort en hij weet het precies en hij heeft zo ongelofelijk veel ervaring. Ik denk dat er weinig mensen in Nederland zijn met zo veel kennis van patisserie en banketbakken. Als je dan iets doet en hij ziet dat je het niet goed doet, dan is het van: “Nee nee nee, kijk nou, waarom doe je dat nou zo? Ik leg dat toch net uit!” (doet stem van Cees Holtkamp na). Dat is heel leuk.

Laat je je ook nog inspireren door restaurantbezoeken, bepaalde chefs of reizen? We zagen je nog bij de opening van restaurant Wils…

Wils, dat was echt te gek. Er was daar een gerechtje… Ik weet niet meer wat, maar er zat finger lime op. Met kippenmaagjes en scheermesjes, dat was wel echt te gek. Ik wil heel graag nog de vegan milkshake maken waar ik het net over had. Die had ik bij Yerba in Amsterdam: een vegetarisch slash vegan restaurant. Ik was voor het programma Lekker Fred in het Land in Zeeland, dan zie je ook wel allemaal toffe ingrediënten. Zeewier enzo. Daar wil ik ook nog wel wat mee doen, zeewier. Dat is super. Ik vind het ook heel lekker. En het is voedzaam. Volgens mij is het wel echt een ingrediënt van de toekomst.

“Als het eten van één plek komt en iemand beheerst die plek gewoon, dat vind ik eigenlijk de tofste eetervaring. Dat vind ik dan toffer dan dat je Wagyu beef in Londen gaat eten en daar nog een eendenleverkrul op krijgt ofzo.”

Wat zijn je favoriete restaurants?

Vinkeles. En ik eet graag bij Joris in het RIJKS, bij Yamazato en bij die Japanner bij de RAI met die Japanse lange naam waar je die lange gegrilde spiesjes hebt (Hakata Senpachi, red.). Bella Storia kwam ik vroeger veel. De Plantage vind ik ook fijn, maar meer als plek voor een prima lunch ofzo. Choux is ook tof. Waar ik nog graag zou willen eten? Ik wil in Nederland eigenlijk nog wel het hele Michelin-lijstje af.

En in de wereld? Effe denken, ja, er zit er één in Lima, Peru. Central ja, dat lijkt me echt gaaf. Van die gast die alles uit de bergen plukt. Dat vind ik zó vet. Ik vind het een goede ontwikkeling van chefs die voor die producten strijden ook. Dat ze op zo’n plek gewoon zorgen dat dingen niet verdwijnen en dat die diversiteit hoog blijft. Dat vind ik ook wel een goede ontwikkeling aan die Dutch cuisine of hoe ze dat noemen.

Ja, want wat vind je van de eetcultuur in Nederland op dit moment?

Ik vind die Dutch Cuisine een hele toffe ontwikkeling. Ik vind ook dat je met heel veel Nederlandse producten, zoals met zeewier, hele toffe dingen kan doen. Wat die Edwin Vinke doet, dat vind ik heel gaaf. Als het eten van één plek komt en iemand beheerst die plek gewoon, dat vind ik eigenlijk de tofste eetervaring. Dat vind ik dan toffer dan dat je Wagyu beef in Londen gaat eten en daar nog een eendenleverkrul op krijgt ofzo. Dan heb ik liever dat iemand een zeewierboer heeft die dagelijks langsgaat en een soort vissertje en de aardappelen uit zijn eigen veld haalt. Zo blijft zo’n plek ook het beste bestaan.

Ik ga binnenkort naar het Plukbos in Voorhout met een wildplukker. Daar heb ik heel veel zin in, ik vind dat heel gaaf, die wildpluk-dingen die buiten de supermarkt vallen.

Stel: je krijgt met De Jeugd van Tegenwoordig de opdracht om een nummer te schrijven als ode aan één ingrediënt: aan welk ingrediënt zou je dat dan schrijven? En hoe zou het klinken?

Knoflook. Hoe dat lied zou gaan? Over hoe de knoflook dan ergens uitgaat en dan door de stad wandelt en hij heeft z’n beste kleren aangetrokken maar iedereen vindt dat ‘ie stinkt en hij probeert op meisjes af te stappen maar die vinden allemaal dat ‘ie stinkt. En op het einde van de dag verlaat ‘ie met geheven hoofd de stad en de stadspoorten en dan komt ‘ie ergens in Roemenië waar hij met open armen ontvangen wordt en dan Dracula verslaat en koning wordt. En de Nederlanders onderdrukt en dwingt dat ze alleen nog maar aardappels eten.

Je boek is echt heel tof geworden en super origineel. Zowel qua look & feel als receptuur. Op welk recept ben je het meest trots?

Ik had een meloengranita gemaakt. Want ik was bijna klaar met al die recepten en toen dacht ik: oké, dit zijn ook wel heel veel klassiekers die weliswaar een eigen twist hebben, maar veelal wel al bestaan. Toen was ik een beetje aan het kloten met ingrediënten en gewoon dingen aan het bedenken en toen kwam ik tot die meloengranita met coquille en avocadosaus. Die heb ik helemaal zelf verzonnen. Die ingrediënten doen echt iets met elkaar in dat gerecht, die horen bij elkaar.

Als dingen leuk zijn, vind ik het nooit zo moeilijk ofzo. Het was gewoon een half dagje klooien in de keuken. Dat doe ik af en toe nog, een keer in de maand ofzo. Ik was gisteren nog bij Vishandel Tel bij de Nieuwmarkt waar ik niet zo vaak meer kom en toen dacht ik: wow, ze hebben hier wel veel interessante dingen. Ik wil wel verder ontdekken en met gekke ingrediënten werken.

Is er iets wat je echt níét te hachelen vindt?

Eigenlijk niet. Eigenlijk vind ik alles wel lekker, als het goed gemaakt is. Behalve hutspot. Dat is het enige dat ik niet lekker vind, met die doorgekookte wortels. En ui. En aardappel. Of ik het ooit ga herontdekken? Ik denk dat het wel te loeven valt, maar pas over een paar jaar misschien…

‘Lekker Fred’ van Freddy Tratlehner (Carrera Culinair) is nú te koop voor € 25,- euro. Volg Vjèze Fur op Instagram voor zijn kookvideo’s. 

Meer van Freddy:

• Vjeze Fur en Ron Blaauw organiseren een benefietdiner voor de bijen!
• Video: Joris Bijdendijk en Vjèze Fur koken 3-gangen Oreo diner
• Video: De Jeugd van Tegenwoordig dineert in stijl bij **De Bokkedoorns