Alles over Japanse natto: slijmerige sojaboontjes voor durfals
Veel mensen gruwelen ervan, maar in Japan wordt het veel gegeten bij het ontbijt: natto. Deze gefermenteerde sojaboontjes herken je onmiddellijk aan hun slijmerige textuur. Voor de durfals!
Wat is natto?
Natto zijn sojaboontjes die volgens een eeuwenoud principe en met behulp van de bacillus subtilis bacterie worden gefermenteerd. Vandaag de dag wordt natto meestal gegeten bij het ontbijt of als bijgerecht, vaak geserveerd in combinatie met sojasaus, mosterd en rijst.
Zoals veel gefermenteerde ingrediënten heeft ook natto een uitgesproken smaak. Denk: nootachtig, funky en blauwe kaas. Sommige mensen schrijven er zelfs een koffie-aroma aan toe. Een smaakbom is het dus hoe dan ook, maar wat natto pas écht uniek maakt, is de textuur.
Alles over korokke: de Japanse aardappelkroketten van je dromen
Slijmerig spinnenweb
Tussen de gefermenteerde sojaboontjes zitten namelijk ultradunne, slijmerige draden – als een soort spinnenweb. Die plakkerige en draderige textuur wordt in Japan ook neba neba genoemd.
Er zijn voor- en tegenstanders van deze bijzondere textuur, en afhankelijk van het kamp waartoe je jezelf rekent is het eten van natto een pretje of juist een verschrikking (je zou niet de eerste zijn die ervan gaat kokhalzen…). Walg je er nú al van? Dan overtuigen de gezondheidsvoordelen van natto je misschien wel, die lijst schijnt lang te zijn.
Kans geven?
Kun je niet wachten om natto te proeven? In de betere gesorteerde toko ligt het als het goed is gewoon in de schappen.
Je eet het bij voorkeur bij rijst, al dan niet met een rauwe eidooier en wat fijne bosui erop. Ook op toast zou kunnen, bijvoorbeeld op een sneetje shokupan (Japans melkbrood). Vergeet in dat geval de Kewpie mayonaise niet. Liever in misosoep? Kan ook.
Hoe dan ook ben je nú al een durfal.