Redactie Gadgets 1 sep 2014, 16:00

Leestijd: 5 minuten

Abdelkader Benali schrijft heerlijk Marokkaans kookboek: Casa Benali

Schrijver Abdelkader Benali kenden we al van zijn romans, toneelstukken en journalistieke werk. Nu komt hij ook met een kookboek. En wat voor een!

Abdelkader neemt je in Casa Benali samen met zijn vrouw Saida mee de zwoele Marokkaanse keuken in. Komt de geur van kruiden en specerijen je al tegemoet..?

Het boek staat vol kleurrijke foto’s van het Marokkaanse straatleven en natuurlijk van de lekkerste gerechten. Wat dacht je bijvoorbeeld van een zoete dorade met zeevruchten? Of een bruschetta met tomaat, knoflook en olijfolie?

In de Marokkaanse keuken is couscous onmisbaar. In Casa Benali vind je daarom gegarandeerd een goed couscousrecept. En het leuke is dat je naast de boodschappenlijst en het receptuur ook leest over de oorsprong van deze Marokkaanse klassieker. Abdelkader vertelt ronduit over de leukste weetjes, beste variaties en dit steeds met een persoonlijke ondertoon.

Toch lijkt Saida de ware keukenprinses te zijn. Met als grootste inspiratiebron haar ouders vind je in Casa Benali traditionele gerechten voorzien van een moderne interpretatie.

Interview

Culy sprak Abdelkader Benali over Casa Benali, inspiratie, traditie en zijn reizen met Saida.

Je schrijft romans en toneelstukken, en je houdt je bezig met televisie en journalistiek werk. Hoe kwam je op het idee om een kookboek uit te brengen? Kwam het idee van jou of van Saida?

Het ging als volgt: bij de presentatie van mijn laatste roman, Bad Boy, had ik Saida gevraagd of zij de hapjes wilde doen. Ik wist zeker dat het gewaardeerd zou worden. Iedereen genoot ervan. Peter Nijssen (onze uitgever) zei: „Jullie zouden een kookboek moeten maken. Dat wordt zeker wat.” Nou, daar moest ik even over nadenken. Met Saida over gepraat. Wat weet ik van koken? Behalve dat we allebei een voorliefde hebben voor lekker eten en drinken. Maar dan maar een kookboek? Ik vind dat Saida geweldig kookt. Zij moest er ook over nadenken.

We besloten het te doen, ook omdat het een nieuwe manier van verhalen vertellen is. Door je eten te delen met de wereld, deel je ook je cultuur. En zo ontdekten we, aan de gerechten van onze moeders (en soms vaders) zitten verhalen vast die diep teruggaan in de geschiedenis. Over aubergine in de Arabische keuken kan je een fantastisch, gedegen verhaal houden. De herkomst van kruiden. De oorsprong van een eiergerecht. Er kwam in het proces zoveel samen. Culinair, literair en historisch.

Hoe was het om samen met Saida aan dit kookboek te werken? Hoe ging dat en hoe was de taakverdeling? Richtte Saida zich bijvoorbeeld meer op de recepten en jij meer op de achtergrondverhalen?

Vanaf het begin was het duidelijk dat Saida de gerechten doorgeeft en ik de verhalen. Wwat niet wil zeggen dat we niet samen in de keuken staan, verre van, we koken heel vaak samen. Maar deze keer moest dit de rolverdeling zijn. Veel van wat ik weet over bijvoorbeeld spinazie op z’n Marokkaans heb ik van Saida. Op onze reizen door Marokko praten we met mensen, mensen praten met ons en delen hun liefde voor lokale gerechten met ons.

Saida kijkt naar hoe het wordt gemaakt, ik proef de sfeer, observeer en weet dat ik er later een mooi pareltje van kan maken, op papier. Zo hebben we urenlang door de oude medina van Fes gelopen op zoek naar de juiste kruidenmix en als je gaat zoeken dan lok je ook verhalen uit want mensen willen hun passie voor eten met je delen.

Waar haalden jullie inspiratie voor het schrijven van het boek, en in het bijzonder de recepten, vandaan? 

De Marokkaanse keuken is breed en diep, hartig en zoet (vaak gecombineerd), vlees en vis en heel veel vegetarische gerechten want het is van oudsher een boerenkeuken waar mensen met lokale ingrediënten werken. Geen poespas. Er is ook een hofkeuken en die heeft de Marokkaanse keuken ook beïnvloed. Dan heb je de invloeden uit Andalusië en Bagdad. Waar te beginnen?

Uiteindelijk is je bron wat je moeder je vertelt, al die moeders die met elkaar in de keukens koken, recepten uitwisselen. Er is dus orale overdracht. En dat gaat ver. Soms heeft het iets wetenschappelijks, in de zin dat een gerecht helemaal wordt geanalyseerd en teruggebracht naar z’n oorsprong.

Omdat ik van nature dingen goed uitzoek voordat ik ergens aan begin heb ik een aantal culinaire boeken (niet noodzakelijkerwijs kookboeken) in huis gehaald. Een prachtig essay over het kneden van deeg of de wijze van landbouw in Moors Andalusie. Ik ontdekte dat de culinaire keuken van Marokko me terugbracht in de geschiedenis maar ook naar al die Marokkaanse moeders die op een vrijdagmiddag couscousballetjes zitten te rollen.

Wat recepten betreft heeft Saida die allemaal in haar hoofd, en leeggeschud voor dit boek. Zij heeft ook de recepten geschreven wat ze op een heel aanstekelijk manier doet waardoor je als beginner meteen over de drempel wordt geholpen. We kwamen tot de ontdekking dat onze keuken vooral een vegetarische keuken is. En dat besef maakte ons ook trots. Saida toog aan de slag om al die gerechten voor het boek opnieuw te maken wat een groot en intensief werk is. Ik schreef de teksten erbij. Over de kracht van kaneel, over eieren, over couscous en ga zo maar door.

Hoe komt jouw passie voor eten tot uitdrukking in het dagelijks leven? 

Ik heb in Rome en Beiroet gewoond en veel door Marokko en het Midden-Oosten gereisd, waar ik altijd uitzocht waar je goed en lekker en niet duur kon eten. Met Saida heb ik een lange reis door Latijns-Amerika gemaakt, van Mexico-Stad naar La Paz waar we keer op keer ontdekten hoe rijk de keuken daar is. Als we reizen reizen we twee keer: fysiek en gastronomisch. En waar het ons om gaat is niet de lokatie of de naam maar puur het eten. Zo kunnen we heel gelukkig worden van streetfood, Cartagena. Maar ons hart ligt echt bij die Marokkaanse keuken die ons heeft geleerd hoe we moeten eten, proeven en eerlijk eten waarderen. Als je bent opgegroeid met kalfspoot in kikkererwten, gestoomde artisjokken en zoete couscous dan kan je los.

Wat is jouw favoriete gerecht uit Casa Benali? 

Mijn favoriete gerecht is tuinbonen met komijn. Je proeft de kracht van onze mooie aarde.

Casa Benali verschijnt bij De Arbeiderspers en ligt vanaf 4 november in de (digitale) boekwinkel.