Emmo de Bie Inspiratie 9 nov 2022, 12:00

Leestijd: 2 minuten

Huh? Er zijn soepen die al decennia op het vuur staan!

Iedereen weet dat gerechten die lang op het vuur staan een diepere, meer gelaagde smaak krijgen. Door lang te sudderen krijgen de smaken, zoals onze culinaire Youtube-held Babish het zegt, de kans “to get to know each other”. Voor soep is dit niet anders. Maar wist je dat er ook soep bestaat die maanden of zelfs jaren staat te pruttelen? Culy duikt in de wereld van de eeuwige bouillon.

Het concept van “eeuwige bouillon” is zelf ook al heel oud. Het is ontstaan in taveernes rond de 14e eeuw om voedselverspilling tegen te gaan. Al het eten dat die dag niet was opgemaakt, van brood en groenten tot aan vlees en zelfs wijn en bier, werd in één grote pan bij elkaar gegooid.

Vele smaken, één pan

Door steeds nieuwe ingrediënten toe te voegen en af te toppen met water, blijft de soep steeds aangevuld.  En omdat hij nooit van het vuur wordt gehaald, blijft de soep veilig om te eten, zelfs als er ingrediënten in zitten van weken of maanden geleden.

Doordat alle ingrediënten een lange tijd sudderen, komen alle smaken samen tot één geheel. Je kunt je wel indenken dat dit tot een enorm smaakvol resultaat leidt. Uiteraard verandert de smaak van de soep of bouillon ook op basis van wat er wordt toegevoegd.

Eeuwige bouillon wereldwijd

Vandaag de dag staan er meerdere eeuwige soepen op het vuur te pruttelen. In Wattana Panich in Bangkok staat bijvoorbeeld een runderbouillon al sinds 1974 op het vuur. En tussen augustus 2014 en april 2015 stond in restaurant Louron in New York gedurende acht maanden een soep die liefkozend “Stu” werd genoemd op het vuur.

Een andere variant van eeuwige soep is de zogeheten meesterbouillon. Dit is een van origine Chinese bouillon waar steeds opnieuw vlees in wordt gegaard. Het vlees wordt na de bereiding wel weer uit de bouillon gehaald, maar de smaken in de pan worden steeds intenser.

Eeuwenoud

Het verhaal gaat dat er ooit al een eeuwige bouillon bestond in het Franse Perpignan, die in de 15e eeuw zou zijn gestart en vele eeuwen werd aangevuld. Uiteindelijk zou na een half millennium het voedseltekort in de Tweede Wereldoorlog een eind hebben gemaakt aan deze soep…

Ondanks alle mooie verhalen zijn wij ook nog altijd tevreden met een lekkere soep die minder lang op het vuur heeft gestaan. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze Surinaamse pindasoep met kip, of deze overheerlijke pittige wontonsoep met zelfgemaakte wontons?