Auke Sprangers Inspiratie 2 jul 2022, 14:00

Leestijd: 2 minuten

Raki of ouzo: wat is het verschil?

Elk land heeft wel één of meerdere dranken die de bewoners met trots serveren, of zelfs zelf maken. Zo ook Griekenland. Toch horen we vaak over de verwarring tussen raki en ouzo: want wat is precies het verschil, welke is het sterkst en welke is nou die ene met anijs?

Kreta

Schreven we eerder al over de lekkerste gerechten die in je in Kreta kunt vinden, drank is er er minstens zo belangrijk. Zo kregen we er bij vrijwel elke gastvrije taverna een dienblad op tafel geschoven met een karaf huisgemaakte raki. We hoorden overigens zelfs een uitspraak dat raki op Kreta nog goedkoper is dan water, met alleen nét een ander effect.

Raki vs. ouzo

Enige verwarring: want op een vorige trip naar een andere locatie in Griekenland kregen we op dezelfde manier ouzo aangeboden. En had raki niet die typische anijsachtige smaak? We gingen op onderzoek uit. Wat blijkt: de ene raki is de andere niet.

Turkse raki

Allereerst: raki wordt gemaakt van de resten van de druivenoogst en anijs. De drank bevat rond de 40 procent alcohol. Het werd veel gedronken in het Ottomaanse Rijk en is tegenwoordig vooral te vinden in Turkije. Het wordt vaak aangelengd met water waardoor het een troebele witte kleur krijgt. Fun fact: de combinatie van het hoge alcoholpercentage met de anijs zorgt bij het toevoegen van ijs voor directe kristallisatie, vandaar dat er koud water in plaats van direct ijs wordt toegevoegd.

Kretenzische raki

In Kreta wordt hun beroemde tsikoudia ook wel raki genoemd. Echter bevat deze geen anijs, wel andere smaakmakers zoals kaneel of honing. Toch is deze raki ook niet erg zoet te noemen. Deze versie is ook in andere delen van Griekenland onder andere benamingen te verkrijgen.

Griekse ouzo

Ouzo mag alleen ouzo genoemd worden in Griekenland en is in 2006 tot het nationale Griekse drankje uitgeroepen, waardoor alleen producten uit Griekenland en Cyprus de naam aan het drankje mogen geven. Het drankje begon aan haar opmars toen absinth verboden werd. Ouzo is dus een beetje de light versie hiervan: zoeter dan raki en met een overheersende anijssmaak. De echte ouzo wordt altijd in koperen ketels gedistilleerd waarbij aan het einde kruiden als anijs maar ook venkel, kardemom of steranijs toe worden gevoegd.

Conclusie

Ouzo is enkel in Griekenland te krijgen, is zoeter van smaak en daarom vergelijkbaarder met bijvoorbeeld de smaak van Italiaanse sambuca of Franse pastis of pernod. Raki is voornamelijk in Turkije te vinden, minder zoet en lijkt daarom wat meer op grappa. Beiden kunnen met koud water gedronken worden en krijgen daarom die troebele look. En dat ze in Kreta de naam raki geven aan hun tsikoudia, da’s gewoon een beetje verwarrend. Maar aangezien het qua smaak en productiewijze meer overeenkomsten met raki heeft dan met ouzo, is het ook wel weer begrijpelijk.