Redactie Drinken 6 apr 2016, 20:00

Leestijd: 3 minuten

Culy ontdekt… Oostenrijkse Krautinger (helende schnaps!)

Beroemd en berucht: Krautinger, lokale schnaps uit Tirol, doet je smaakpapillen trillen. Al is dat helaas niet van genot. Wel wordt een genezende werking aan deze likeur toegekend, dus zo slecht kan die kater niet zijn.

Tekst: Sofie Vermooten van Something Somewhere. Fotografie: Familie Prosser en Sofie Vermooten

Het kan goed zijn dat je er nog nooit van hebt gehoord. Waar de meeste wintersporters zich te goed doen aan allerlei soorten fruitige schnaps, wordt Krautinger alleen gebrouwen in het Oostenrijkse Wildschönau.

Het verhaal gaat dat keizerin Maria Theresia tijdens een bezoek aan dit dal, omgeven door de Kitzbüheler Alpen, midden achttiende eeuw 51 boeren het exclusieve recht gaf om het alcoholische goedje te stoken. Voor de arme boeren bleek het een welkome bron van inkomsten. Het gebied kent nu nog slechts vijftien stokerijen, veelal familiebedrijven, die Krautinger maken.

Culy bezocht de boerderij van familie Prosser in Oberau, waar al generaties lang deze schnaps gestookt wordt.

Stoppelraap

Het belangrijkste ingrediënt? Dat is de witte stoppelraap (ook wel meiknol genoemd), die in de zomer en herfst wordt geoogst en vervolgens tot pulp gereduceerd. Het sap dat uit de pulp wordt geperst wordt opgevangen en gestookt met behulp van vuur van droge blokken beukenhout.

Het eindresultaat is een sterk geurende, transparante drank die Wildschönauers maar wat graag drinken, bijvoorbeeld na het eten, bij ziekte of zomaar overdag als het ter sprake komt.

Wildschönau wondermiddel

Locals vinden de term schnaps bijna een belediging. Aan het drankje wordt namelijk een helende werking toegekend. Waar je ook komt in een van de vier dorpen in Wildschönau: als je last hebt van je maag of buik, zul je negen van de tien keer een glaasje Krautinger aangeboden krijgen.

De Wildschönauers zien Krautinger dan ook liever als een bijzondere likeur of zelfs als medicijn. Konrad Prosser: “Laatst had ik na een etentje ontzettend pijn in mijn maag. ’s Nachts nam ik een glaasje Krautinger en na een uur had ik nergens last meer van!”

Een slok benzine

Ook ik moet er aan geloven en krijg een gevuld likeurglaasje voor m’n neus. Wat ik niet had moeten doen is er aan ruiken. Waar je bij het snuiven aan een glas Grüner Veltliner direct de hele fles leeg wil drinken, wil bij de geur van Krautinger het liefst heel erg hard wegrennen.

Buiten het feit dat het niet zo beleefd was geweest om het glaasje te laten staan, was ik toch ook erg benieuwd naar dit beroemde drankje. Dus neus dicht en hop, achterover slaan.

De smaaksensatie die volgde is moeilijk te omschrijven. Een slok benzine? Is dit gebrouwen in een grote asbak, om daarna maanden in een natte skischoen verder te gisten? Is deze fles over z’n houdbaarheidsdatum heen? Uren later komt de nasmaak zelfs nog omhoog, volgens sommigen zelfs nog de volgende dag.

Drie keer is scheepsrecht

Krautinger mag oprecht een smaakexplosie genoemd worden, al dan niet in de positieve zin. Het schijnt dat je na je derde glas Krautinger het daadwerkelijk lekker begint te vinden! Dat het echt gezond voor je schijnt te zijn geeft nog hoop, maar een paar flessen mee naar huis? Ik sla hem even over.

Zelf een keer aan de Krautinger? Er is een heuse Krautingerweek van 30 september tot en met 9 oktober 2016, waar je niet alleen van het drankje kunt ‘genieten’ maar ook van recepten waar de witte stoppelraap in is verwerkt (wildschoenau.com).

Sofie reist samen met haar vriend Bas door heel Europa. Met Something Somewhere reizen en werken ze voor onbepaalde tijd als freelance journalist en video producer. Voor Culy.nl proeft ze in alle landen die ze aandoet een onbekende of bijzondere lokale specialiteit.