Redactie Inspiratie 9 jul 2013, 16:00

Leestijd: 3 minuten

Culy’s Mr. Vino ontdekt… wijn in Südtirol – deel 1

Culy’s Mr. Vino reisde onlangs af naar Südtirol, oftewel de regio Alto Adige in Noord-Italië. Hij bezocht daar de zogenaamde Weinstrasse (grofweg rond de plaats Bolzano/Bolzen). In een drieluik word je op Culy.nl meegenomen op ontdekkingstocht door dit voornamelijk Duits sprekende gedeelte van Noord-Italië. Met een schitterend landschap, een verrassende keuken en vooral een b(l)oeiende wijncultuur.

In dit eerste deel maak ik je graag deelgenoot van mijn indrukken en ervaringen over de wijncultuur, die letterlijk diepgeworteld ligt in steeds wisselende bodems en landschappen. In deel twee vertel ik alles over de bijzondere wijndomeinen. In het derde en laatste deel neem ik de letterlijke proef op de culinaire som: wat drink je bij die heerlijke (streek)gerechten.

Südtirol: gründliche flair

Südtirol klinkt Duits/Oostenrijks, en totaal niet Italiaans. Geen toeval, want dit gebied maakte tot de Eerste Wereldoorlog deel uit van Oostenrijk. Een gebied met een rijke, heftige geschiedenis. Indrukwekkend interessant, maar daarover kun je op andere plekken dan Culy meer te weten komen. Ook op culinair- en wijngebied heeft dit grote gevolgen gehad.

Een ideale mix

Wat krijg je als je Duits en Italiaans met elkaar mengt? Een gebied dat tweetalig is (ruim 70 procent van de inwoners heeft nog altijd Duits als moedertaal). Met een klimaat dat zowel alpien als mediterraan is. Zo schijnt de zon maar liefst zo’n 300 dagen per jaar, met erg koele nachten; de druiven vinden dit heerlijk (en de wijn in je glas is het bewijs daarvan, evenals de glimlach op mijn gezicht).

Ik leerde dat de Südtiroler keuken een culinaire, smaakrijke mengelmoes is. Mooi voorbeeld hiervan is de Südtiroler Speck: gerookt volgens Duitse traditie en gezouten volgens Italiaans recept (à la Parma).

Tot slot ontdekte ik dat de Südtirolers een levenswijze hebben met enerzijds Duitse gründlichkeit en anderzijds Italiaans temperament. Dat laatste zie je ook terug in de wijnen. En hoe!

Meer dan 20 druivensoorten

Basis voor de wijncultuur in Südtirol is het feit dat er meer dan 20 druivensoorten verbouwd (mogen) worden. Drie daarvan zijn inheems: de Lagrein (stevig, vol en tanninerijk),de Vernatsch (lichter met een mooi zuurtje; heet overigens Schiava in het Italiaans) en de kruidige Gewürztraminer (is hier lichter en droger, dan de wat zwaardere Elzasversies). Verder onder andere de meer gangbare druivensoorten als Pinot Blanc, Pinot Noir (Blauburgunder genoemd), sauvignon blanc en Müller-Thurgau. Nice to know is dat ongeveer 40 procent speciaal is aangeplant voor rode wijn.

Loop of fiets je (een e-bike is een prettige uitvinding) door de wijngaarden, dan vallen de hoge wijnranken je meteen op. De inheemse soorten worden namelijk volgens oude traditie opgebonden ‘à la pergola’. Plukt een stuk makkelijker en biedt een mooie afwisseling in het toch al schitterende landschap.

Combineer je de vele druivensoorten met de grote hoogteverschillen in dit gebied, de temperatuurverschillen tussen dag en nacht én met de wil van de wijnboeren om te experimenteren en te ontwikkelen (lees: kwaliteit verbeteren), dan krijg je een wijncultuur die ik zelden elders heb gezien.

Spelen met factoren

Het is net of dat men ‘speelt’ met deze factoren. Welke druif gedijt het best op welke (micro) plek (hoogte, ligging ten opzichte van de zon, et cetera)? Zo ontdekte ik dat de Sauvignon Blanc het beste tot zijn recht komt op schaduwrijke hellingen en de Lagrein en Cabernet Sauvignon op steilere hellingen.

En in de wijnkelder gaat het ‘spel’ van smaak en kwaliteit verder, door onder andere het blenden van de verschillende druivensoorten. Zo dronk ik op kasteel Trauttmansdorff de Goldenrei; een nieuwe blend van de druivenrassen Petit Verdot, Tannat en Lagrein. Graag zou ik je deze wijn willen laten proeven, want wat was die heerlijk. Zeker als je daarbij een mals stukje hert eet of dumplings met graukäse (een Tirolse bergkaas).

Santé.

Met dank aan Transavia en Südtirol Marketing.