Culy’s Moestuindagboek deel 3: een kavel kiezen
Cathelijne Cras werkt als freelance journalist en tekstschrijver in het noorden van het land. Haar werkagenda is veelal gevuld met denkwerk en vele uren achter de laptop; koken en eten zijn dan ook goede manieren om ontspanning te brengen in het hoofd. Eind zomer 2012 besloot ze een nieuwe uitdaging aan te gaan om de balans tussen hoofd- en lijfarbeid te versterken: ze startte een eigen moestuin tussen de andere volkstuintjes. Haar groene vingers tikken tweewekelijks een dagboek voor Culy.nl.
200m2 om de lekkerste groente te kweken
Ik gun mezelf een paar dagen de tijd om te kiezen welke kavel ik wil. Man en vrienden komen meekijken en beoordelen. Beide optionele kavels zijn dit seizoen niet beplant. Voordeel is dat ik er daarom meteen mee aan de slag kan (en niet tot het einde van het jaar hoef te wachten), hoewel het te laat in het seizoen is om echt nog iets te gaan doen. Maar ik kan de kavel in ieder geval goed winterklaar maken, zodat ik in het voorjaar kan beginnen met zaaien en planten.
Gezonde uitstraling
Terwijl ik nog eens door de tuinen loop, spreken verschillende moestuinierders me aan. Of ik ook een tuin neem? Erg goed idee, maar ik moet me niet vergissen in het werk dat erin zit. De waarschuwing gaat gelukkig vaak gepaard met een grote glimlach, want ze stralen stuk voor stuk uit hoeveel plezier je ook van zo’n tuin kunt hebben. Verder valt het me op dat het allemaal op het oog gezonde mensen zijn die hier rondlopen. Geen overgewicht, een fitte uitstraling (ondanks de veelal 65+ leeftijd) en een gezond kleurtje op het gelaat.
Wanneer ik dit zeg tegen één van de hen, kijken twee pretogen me aan: “Wat wil je met al dat gezonde voedsel hier? Hier zit heel wat meer smaak en vitamines in dan wat je in de supermarkt koopt hoor!”. Om zijn woorden kracht bij te zetten, krijg ik twee kroppen sla in de handen geduwd. “Proef zelf maar!” Sla leek me eigenlijk ‘te saai’ om te planten in mijn moestuin, maar na een heerlijke maaltijdsalade van de twee verschillende soorten Spaanse sla uit de moestuin, komt er zonder meer weer een groente bij op mijn verlanglijst.
Het grote ‘schuurtje’ valt van ellende uit elkaar, op zoek naar een nieuw schuurtje dus.
Halve of hele tuin
Ik kies voor de tuin bij de boomrand, achterop het complex. Maar er ligt nog een vraag, want wil ik een halve (1 are) of een hele (2 are) tuin huren? Het is natuurlijk het dubbele aan werk, dat besef ik me goed, maar ik heb inmiddels al aardig wat op mijn groenteverlanglijstje staan. Voor de planten van courgettes, pompoenen en komkommers moet je al een vierkante meter per stuk rekenen. Dan wil ik nog wat aardappelen.
Bovendien ben je ruimte kwijt aan een schuurtje en je compostzakken, motiveer ik mijn hang naar de volledige tuin. En stel dat het bevalt en ik wil er volgend jaar een halve tuin bij – dan is die naast je misschien weg. Dan kun je beter volgend jaar zeggen dat je een halve tuin minder doet….
Onder het motto ‘als je het doet, moet je het goed doen’ gaan we voor een hele tuin. Dat is dus tweehonderd vierkante meter om de lekkerste groenten te kweken – wauw!
Waar te beginnen? De overwoekerde tuin heeft gelukkig een klein beetje structuur door het middenpad en bessenstruiken.
Heel wat jaren goed gegeten
Maar zo ver is het nog niet. Een paar dagen later loop ik met de huidige huurder door de tuin. Met pijn in zijn hart neemt hij afscheid en hij lijkt de overwoekering en de vergane schuurtjes niet te zien: “Ik heb hier heel wat jaren goed van gegeten, het blijft een prachtige tuin”.
We spreken af dat ik de tuin in de huidige staat overneem als huurder en dat ik de gereedschappen en kruiwagen in het schuurtje dan ook mag hebben. Het scheelt hem de boel netjes maken en opleveren en mij de aanschaf van het nodige tuingereedschap. Hoef ik alleen nog maar op zoek naar een nieuw schuurtje. En naar vele uren in mijn agenda om flink te gaan puinruimen en spitten…
Er valt nog weinig te eten uit mijn eigen moestuin, al denkt niet iedereen daar hetzelfde over…