Redactie Inspiratie 18 mrt 2014, 20:00

Leestijd: 3 minuten

Culy ontdekt… restaurant Ketelhuis in Eindhoven

Het Eindhovense Strijp-S is een terrein bebouwd met oude Philipsfabrieken waar onder andere de video en cd zijn uitgevonden. Eindhoven staat niet bepaald bekend om zijn schoonheid en sensatie, maar toch broeit er van alles in deze stad.

Je kan de sfeer op Strijp-S vergelijken met de underground sfeer van bijvoorbeeld Berlijn of Brooklyn, New York. Ik eet in Restaurant Ketelhuis, gevestigd in een oud Philipspand uit 1929, waar voorheen perslucht en elektriciteit werd opgewekt.

door Susette Brabander

Wat staat er op het menu?

Zelfgebakken brood met romige boter en Keltisch zeezout. Sardines met in azijn gemarineerde gegrilde groentes. Een charcuterie plankje met onder andere zelfgedraaide worst van everzwijn en een paté van kippenlevertjes en Calvados. Het brood is compact, maar niet zwaar, en er is geen zout aan het brood toegevoegd; iets wat je ook veel ziet in Italië. Ook de smaak van de sardines en het vlees doet mij denken aan de pure smaken uit Italië: vers, subtiel en eenvoudig.

Dat klinkt al goed, maar hoe zijn de hoofdgerechten?

Als je de vaardigheden van een kok wil testen, moet je vis bestellen. Een gerecht wat de meeste kans heeft op mislukken. Dus het wordt een rode poon met een aardappelcrème, witte koolvis en gamba’s met een pompoencrème en aardappeltjes en groenten uit de oven. Ik kan niet anders zeggen dan dat de vis perfect bereid is. De crèmes zijn mooi op smaak en heerlijk luchtig. Ook de ingrediënten uit de oven hebben een perfecte gaarheid en ze hebben hun individuele smaak goed behouden.

Crème brûlée als dessert, de ultieme smaaktest?

Crème brûlée, mijn favoriete dessert. Dus ik kan niet anders dan heel kritisch proeven. Het geheim van dit dessert is het contrast tussen de glasharde suikerlaag en romige, zachte vla. De consistentie van de vla is goed, maar de bovenlaag is niet krokant genoeg. En de smaak van mokka overheerst de vanille. Maar het smaakt goed, ook al is het geen klassieke crème brûlée.

Klein minpuntje, kan het nog recht worden getrokken met het wijnassortiment?

Ja, met de wijnen worden hier serieuze punten gescoord. Alle wijn is afkomstig van Bottleneck.be, een wijnhandel met een uitgesproken assortiment. Ik heb drie wijnen geproefd. Een knisperende, droge Espumante Reserva uit Portugal. De Prellenkirchen uit Oostenrijk, een Gruner Veltliner met een beetje Riesling. En een rode Dux uit Bulgarije, elegant en verfijnd. Verrassend en erg goed.

Wie staat er aan het roer in de keuken?

Joep Brekelmans. Zijn niveau van koken is bijzonder te noemen. De verfijndheid van de smaken en de keuzes van de ingrediënten getuigen van een kok die heel goed weet wat hij doet. Hij zou makkelijk zijn draai kunnen vinden in een restaurant in een hoger segment. Maar misschien komt hij hier wel het beste tot zijn recht, in een sfeer van no-nonsense en eigengereidheid. Joep slacht geregeld zelf een varken of een rund, en van Bruno of Clara wordt dan ook alles gebruikt. Niets gaat verloren, en zo hoort het ook.

Nog eigenaardigheden opgemerkt?

Soms is het personeel even de weg kwijt. Maar ze lossen de foutjes op een charmante wijze op. Dat dan weer wel. En hun muziekkeuzes op de platenspeler zorgen voor een ongedwongen sfeer.

Wat moest je afrekenen?

3 gangen voor 25 euro. Bijna te goedkoop te noemen, maar daar ga ik niet over klagen. De menukeuze is klein, drie keuzes per gang, dit omdat de kok elke dag inkopen doet en meeneemt wat er op dat moment mooi en vers is.

Eindconclusie?

In een tijd dat alles steeds meer een eenheidsworst wordt, kan ik alleen maar heel veel respect hebben voor pioniers die het op hun eigen manier doen. En het wordt gewaardeerd, want het Ketelhuis zit vrijwel elke dag helemaal vol. Ik ga hier dan ook graag weer snel terug.

Restaurant Ketelhuis
Ketelhuisplein 1, Eindhoven
www.ketelhuis.com