Redactie Inspiratie 29 okt 2011, 12:00

Leestijd: 4 minuten

Culy goes Italy: de streekgerechten van Valle d’Aosta

Voor Culy zijn wij op reis geweest naar Valle d’Aosta, een streek in Noord West Italië. Valle d’Aosta ligt in een dal in het midden van de Alpen. In dit artikel bespreken we de streekgerechten van Valle d’Aosta.

Aangezien het een culinaire reis was, hebben we natuurlijk het een en ander geproefd aan typische gerechten van de streek. Elk restaurant waar we kwamen kregen we het beste van hun kaart op tafel, de menukaart hebben we bijna nergens gezien. Wij willen onze ervaring graag met jullie delen en hebben de meest typische gerechten op een rijtje gezet. Waar sommige dingen je nog bekend voor kunnen komen, zijn er ook gerechten bij waarvoor je echt zelf naar Aosta moet om ze te proeven. Wij hebben ervan genoten!

Dit was een deel van het voorgerecht tijdens een lunch. (Je leest het goed.. een deel van het voorgerecht). De hele tafel werd volgezet met allerlei van dit soort schalen, niet alleen met verschillende salami’s maar ook met hammen, kaas, gezuurde paprika’s met ansjovis, broodjes en ga zo maar door. Op de schaal met salami’s ligt zowel een gekookte salami maar bijvoorbeeld ook een salami met varkensvlees. Erachter liggen stukjes verse toma kaas met een mosterdsausje erop. Hele goede combinatie.

Een toma kaasje warm geserveerd. Hij is even op de gril gelegd waardoor hij zacht & een beetje gesmolten van binnen was en licht krokant van buiten. Als je het toma kaasje rook dacht je, jeetje! wat een sterke smaak, maar uiteindelijk was de smaak juist heel zacht. Een verrassend lekker gerecht en ondanks dat je alleen maar kaas at, had je niet dat gevoel.

Cotechuino, een vette salami soort gekookt in water. Dit was niet helemaal mijn favoriet maar uiteraard wel een klein hapje geproefd. Zo vettig als het eruit ziet, zo proeft het ook.

Dit zijn beide spinazie soufflés, die we hebben gegeten in twee verschillende restaurants. Dat was wel erg leuk, want daardoor kon je de gerechten vergelijken. De eerste van de twee was wat smeuïger gemaakt en dat proefde je ook. De tweede spinazie soufflé was een stuk stugger en kon je ook echt geen twee van op. Over beide spinazie soufflés zat uiteraard een kaas saus, wat erg lekker erbij smaakte.

Dit was een gerecht waarbij het mij nu even gaat om de polenta (gele plak) die naast het vlees ligt. Dat is typisch iets Noord Italiaans. Polenta is een mengsel van griesmeel en mais, het is vrij machtig en heeft niet heel veel smaak. Je krijgt het daar heel vaak ergens bij geserveerd en we hebben het meerdere keren gegeten, dit was overigens de beste die we geproefd hebben. Ik vroeg me af waarom dit zo’n populair gerecht was, onze gids vertelde dat dit vroeger het arbeiders voedsel was. (Goedkoop en een goede bodem.) Arbeiders werkten de hele dag en mochten dan alleen tussen de middag (warm) eten, dus dat verklaarde voor mij een hoop.

Risotto, ook zo’n typisch Noord Italiaans gerecht. Ook dit gerecht hebben we in twee verschillende restaurants geproefd, dit was de lekkerste. De risotto was natuurlijk gemaakt met een heerlijke fontina (kaas)saus en het crunchy wafeltje wat erin staat is geraspte Parmezaanse kaas even aangebakken in de pan. Leuke tip!

Gnocchi van aardappeltjes in kaasfondue. Per persoon kregen we een schaaltje geserveerd maar dit zelfde schaaltje hadden we ook makkelijk met z’n drieën kunnen delen. Gnocchi’s zijn balletjes van aardappel en tarwemeel. De aardappelen worden gekookt, gepureerd en dan nog even doorgekookt zodat ze heel stevig worden, haast een beetje klef. De kaassaus gaf de smaak aan het gerecht maar maakte het tegelijkertijd nog extra machtig. Het was wel de moeite waard om geproefd te hebben; als je er een klein beetje van eet, is het heerlijk.

In plaats van een kaassplankje, een vleesplankje! Dit was een voorgerecht wat heel vaak op deze manier geserveerd werd in verschillende restaurants in Aosta. Het zijn verschillende hammen die uit de streek komen. Je ziet bijvoorbeeld een gedroogde ham die wat zouter is van smaak, maar ook een varkensvet; dat vlees komt van de lende van het varken en heeft een hele bijzondere smaak.

Dit is ook een typisch streekgerecht aangezien ze er heel veel walnoten hebben: een walnoten soep. Dit had een hele bijzondere smaak. Je proefde heel duidelijk walnoten en qua substantie leek de soep een beetje op pap.

Dit is een linzensoep, hetzelfde qua mondgevoel als de walnoten soep. Uiteraard is de smaak wel heel anders. Beide soepen zijn van oudsher heel populair in Valle d´Aosta en omstreken. Dat komt waarschijnlijk voort uit het feit dat de ingrediënten daar veel voorhanden zijn en het gerechten zijn die goedkoop zijn om te maken en toch een goede bodem zijn, wat van oudsher belangrijke criteria waren voor deze streek.