Chicharrón (knabbelspek) is de ultieme guilty pleasure
Chicharrón – ook wel bekend als chicharon – is de Spaanstalige versie van wat wij kennen als knabbelspek. Je kunt het nog steeds in grote zakken in elke supermarkt kopen, maar gek genoeg doen we dat vrijwel nooit. Terwijl restaurants het juist weer op de kaart zetten.
Kroepoek van zwoerd
Chicarrón of knabbelspek wordt gemaakt van buikspek of nog vaker van – jawel – varkenshuid. Wat wij ook wel kennen als varkenszwoerd: de buitenste, harde laag die aan het spek vastzit. Wat natuurlijk best een mooi idee is, want waarom zou je die weggooien?
Zodra de zwoerdjes in contact komen met hete olie, poffen ze als het ware, waardoor ze groter en luchtiger worden. Vergelijkbaar met kroepoek of popcorn. Dat geeft het een leuke en lekkere textuur. De chips zijn knapperig, luchtig en worden op smaak gebracht met kruiden.
Kippenhuid
Vroeger waren de zwoerdjes in ons land een populaire snack. In Latijns-Amerika is dat nog steeds het geval. Daar eten ze ze, net als in Mexico, ook graag als topping op taco’s, broodjes of cachapas: een soort pannenkoekjes van maismeel. Je vindt ze ook vaak terug in de Vietnamese keuken en in Thaise gerechten, zoals groene papajasalade.
Verder worden ze bijna overal ter wereld wel gegeten, van Amerika – waar ze ze ook wel cracklings noemen – tot aan Denemarken, waar ze de snack kennen als Flæskesvær.
Je hoeft het trouwens niet enkel van varken te maken: we kennen natuurlijk ook wel de krokante kippenhuid die je bijvoorbeeld op je frietje ‘Caesar Style’ krijgt bij Sergio Herman’s Frites Atelier.
Chicharrón in restaurants
Knabbelspek is al sinds jaar en dag te koop in grote zakken in de supermarkt en kost bijna niets. Toch verschijnt het ook steeds vaker in (luxe) restaurants. Het is de textuur van het knapperige spek die een speelse touch geeft aan veel gerechten.
Bij De Librije werden we bijvoorbeeld gefêteerd met borrelhapjes, geserveerd op een grote schaal die gevuld was met kleine bolletjes knabbelspek. We weten niet meer wat we lekkerder vonden: de amuse of de chicarrón onderin de schaal.
Chef Mario Batali serveert in zijn restaurant La Sirena in New York chicarrón met prosciutto en warme chocolade (!). De chips worden opgediend met dunne plakjes prosciutto eroverheen gedrapeerd en in het midden een dipsaus van chocolade met tamarinde. Tot slot gaat er wat chili overheen. Een tof gerechtje als je dol bent op de combinatie zoet & zout.
Zelf chicarrón maken
Wil je het zelf maken van varkenshuid, dan moet je die eerst even koken. Zo’n anderhalf tot twee uur. Daarna moet de huid een nachtje drogen in de oven, waarna je het ein-de-lijk kunt frituren.
Best een project, dus misschien moeten we er gewoon éxtra van genieten als we het weer eens ergens op ons bord aantreffen…