Nancy van Batenburg Restaurants 28 mrt 2025, 14:00

Leestijd: 5 minuten

Dit is het geheim van de beste Surinaamse bara van Utrecht

Broodje hete kip, broodje pom, rotirol en bakabana: deze Surinaamse lekkernijen zijn alom bekend. Maar de Surinaams/Hindoestaanse bara verdient ook zo’n plek in de erelijst. Culy ontdekte dat de beste Surinaamse bara’s van Utrecht worden gemaakt door Karan, van Karan Bara. Wat is het geheim dat zijn bara’s zo verslavend lekker maakt?

Bij Karan Bara moet je zijn

Met tien kilo bloem bereidt hij het deeg voor zijn bara’s – en de echte lekkerbekken weten dat ze die bij Karan moeten scoren – meestal al in de avond. Karan: “In de winter doe ik het de avond van tevoren, in de zomer kan het ook ‘s ochtends; de temperatuur heeft namelijk invloed op het deeg.”

Daarna zit hij zo’n anderhalf uur uit de auto vanuit Meppel (!) om naar de vrijdagmarkt in het centrum van Utrecht te rijden waar wij hem vandaag ontmoeten, met zijn eetkraam slash mobiele keuken aan de trekhaak. En die hoeveelheid deeg, is meestal aan het einde van de dag wel op.

Knetterverse Surinaamse bara, made to order

Karan verkoopt bara’s, roti’s en broodjes, zoals met kerriekip of zijn ‘broodje Surinaams gezond’, gevuld met aardappel en kousenband in masala. Maar voor Culy is het ook hét adresje voor een verse Surinaamse bara – met de nadruk op vers.

Ga je hier een bara halen, dan trek je daar de tijd voor uit: Karan maakt zijn bara’s hier namelijk helemaal to order. Net als zijn roti’s trouwens, want als we hem opzoeken, staat hij eerst nog een hele stapel rotiplaten te maken.

Wat is het verschil tussen masala en garam masala?

Hartige Surinaams/Hindoestaanse donut

In zijn eetkraam staat een enorme pan met vers baradeeg, waar hij steeds een stukje vanaf haalt, om het vervolgens te plooien tot een ronde bal en waarbij hij het deeg vakkundig – je bent de barakoning of je bent het niet – als een klein ballonnetje opbolt. Dat slaat hij vervolgens weer plat op zijn werkbank, waarbij hij tussendoor ook steeds zijn vingers door een bakje met olie haalt.

Daarna laat hij de zalige deegkussentjes eventjes rusten, vervolgens maakt hij ze met zijn vingers in vlug tempo zo plat als een pannenkoek, duwt hij een kuiltje in het midden en gaan ze in een wok met hete olie, waar ze lichtjes opbollen en goudbruin bakken. Zo krijgen ze hun kenmerkende, donut-achtige look.

Aardappelsambal & mangochutney

Zijn bara’s zijn zo smaakvol, kruidig en knapperig – met flinterdun, flaky deeg – dat je ze zo op kunt eten, liefst mét zijn zelfgemaakte mangochutney en/of aardappelchutney. Maar je kunt ze ook gevuld bestellen, met malse masala-kerriekip, ketjapkip of een vega variant met aardappel en kousenband in masala.

Karan snijdt de bara’s open als een broodje, schept op één helft een flinke dosis kerriekip en de andere helft besmeert hij met aardappelchutney, die hij ook wel aardappelsambal noemt. Daar gaat vervolgens ook mangochutney op – if you like. En geloof ons: je wil ze allebei.

Voor zijn aardappelchutney gebruikt hij adjumapeper en habanero en ook zijn mangochutney maakt hij – uiteraard – zelf. Karan: “Die uit de toko is oké, maar als je het zelf maakt, is het altijd lekkerder! Mangochutney uit de supermarkt? Liever niet.” Inpakken in folie, servetje erbij en hoppa: instant barageluk.

Het geheim van een goddelijke bara

Als we hem vragen naar het geheim van zijn overheerlijke bara’s – de beste van Utrecht en omstreken als je ‘t ons vraagt – lacht hij mysterieus: “Oei! Wij hebben natuurlijk het familierecept van m’n oma, authentiek Surinaams. Maar dat kan ik je niet vertellen!”.

Volgens onze barakoning moet een goede bara in elk geval voldoen aan een aantal zaken: “Het deeg moet goed gerezen zijn, hij moet krokant aan de buitenkant zijn en luchtig aan de binnenkant en in combinatie met de juiste ingrediënten krijg je dan de perfecte bara.”

Maar eigenlijk kunnen we deze ook wel zelf invullen: de sleutel ligt hier voor een groot deel in de versheid waarmee hij zijn gerechten maakt. En voor Karan is dat niet meer dan normaal: “Je kunt het vergelijken met kibbeling. Als je die niet vers haalt, is het ook veel minder lekker.”

Daarbij komen natuurlijk ook de skills die hij van zijn familie – zijn oma in het bijzonder – leerde. Karan: “Mijn familie stond al jaren op de markt in Almere en Amsterdam, en ik zet het voort.”
We vragen hem of zijn bara’s ook de goedkeuring van zijn oma hebben gekregen – omdat oma’s behoorlijk kritisch kunnen zijn op onze culinaire kunsten. Dus: was oma ook trots? Karan glimlacht: “Natuurlijk, hartstikke.”

De lekkerste Hindoestaanse bara’s maak je helemaal zelf

Karan Bara staat op woensdag in Amsterdam-Noord, op donderdag op de markt in Utrecht Leidsche Rijn, op vrijdag op de markt op het Vredenburg in Utrecht en op zaterdag in Deventer.

Meer snacks die het (om)reizen waard zijn:

• Dit is de meest gehypete kaassoufflé van dit moment (en hierom is ‘ie zo lekker)
• Culy’s rondje Zeedijk: de lekkerste snacks, boodschappen en hotspots
• Deze kneiterverse onigiri vind je verscholen in een metrostation in Amsterdam