Redactie Dineren 20 mrt 2014, 16:00

Leestijd: 3 minuten

*Ron Gastrobar

Op 27 maart 2013 was heel culinair Nederland in rep en roer: Ron Blaauw sloot gedurende twee weken zijn restaurant aan de Amsterdamse Sophialaan, om vervolgens weer te openen als laagdrempelige en betaalbare gastrobar. Culy ging langs en prikte een vorkje mee. 

Waar bij veel cafés en restaurants nauwelijks van een ontvangst te spreken valt, en we ons bij veel sterrenzaken niet erg op ons gemak voelen, vinden we bij Ron Blaauw de perfecte combinatie. Behulpzame werknemers die onze jas gelijk aannemen, een gestyled-maar-zeker-niet-stijf interieur en flexibel personeel. Ja, daar houden wij wel van.

Net als in het vorige restaurant staat de open keuken centraal en valt de lange bank met kleine tafeltjes gelijk op. Hoewel er aardig wat plek is (wij gokken op 60 personen), oogt het restaurant gezellig met verschillende tafels, stoelen en hoekjes.

De kaart

Het (inmiddels niet meer zo) nieuwe concept van Ron Blaauw werkt als volgt: op de kaart staat een twintigtal gerechtjes die per stuk €15,- kosten, en qua grootte overeenkomen met een tussengerechtje. Daarnaast is er nog de keuze uit het dry aged meat (Wagyu beef, komt u maar!), een aantal desserts (€9,-) en verschillende kazen toe.

De combinaties zijn duidelijk van de hand van een ervaren (sterren)kok. Prachtige ingrediënten met verschillende bereidingen, met een goed gevoel voor smaakcombinaties en oog voor detail. Geen moeilijkdoenerij, maar wel ‘normale’ gerechten, in een culinair jasje. Denk aan een pita broodje met ‘heel veel van het kippetje’ en BBQ spareribs met huisgemaakte sambal, gerookte oerbiet en mierikswortel.

Je kunt zoveel eten als je wilt, maar gangbaar zijn twee gerechten tijdens de lunch, en drie à vier ‘s avonds. En geloof ons: dat is meer dan genoeg!

Aan tafel

Als eerste proeven we de steak tartare met mosterdschuim en zilveruitjes, en die valt gelijk gelijk in de smaak. Zacht vlees met veel smaken, maar toch simpel en met een lekkere bite.

Ook de spareribs (zonder bot) met huisgemaakte sambal (“mogen we een potje mee naar huis?”) en witte kool van de BBQ met merg en saus van oester zijn waanzinnig.

De McFlurry van ganzenlever met mandarijn en VOC-kruiden is ook al raak (al hebben we onze twijfels over het stukje brioche onderop) en het pasteitje met kalfsragout van zwezerik, hersens en niertjes ziet er niet alleen apetijtelijk uit, maar is ook de perfecte combo tussen zacht en crispy. Verdere aanraders zijn het eerder genoemde pitabroodje en de paling ‘in het groen’ met prei en quinoa.

We sluiten af met de wagyuburger met gegrilde uien. Dat de burger is gemaakt van gemasseerd koeienvlees valt niet te proeven, en de rest van het gerecht is ook niet top. Jammer, want zonder dit gerechtje was onze lunch perfect geweest.

Conclusie

Ron Blaauw weet duidelijk nog steeds wat hij doet en als je wilt genieten van sterwaardig, maar niet te moeilijk eten ben je hier aan het juiste adres. De bediening is vriendelijk en niet te formeel, de zelfgemaakte dragonmayonaise en knapperige friet smaken goed, en ze slagen met vlag en wimpel voor de steak tartare-test. Op naar Ron Gastrobar!

Ron Gastrobar
Sophielaan 55, Amsterdam