Redactie Restaurants 29 jun 2016, 12:00

Leestijd: 4 minuten

Juuls in Amsterdam is het broertje van Johannes op de bruisende Albert Cuyp

Op de bruisende Albert Cuypstraat zit al een aantal jaar het oudere broertje van restaurant Johannes: Juuls. Culy proefde onlangs het verrassingsmenu van de chef en genoot niet alleen van het eten, maar vooral ook van de bijzonder goede wijnen en kundige bediening. 

Let op: Dit restaurant is permanent gesloten

Het interieur is sfeervol en voelt meer aan als een huiskamer dan als een restaurant. Daarbij staan persoonlijke aandacht in een huiselijke sfeer centraal, een punt waar wij alleen maar blij van worden.

Ze serveren een regelmatig wisselend menu, waarbij je de keuze hebt uit drie (€39,-), vier (€44,-) of vijf (€49,-) gangen. Voor een tientje extra krijg je nog een kaasplankje. Uiteraard kun je van tevoren eventuele allergieën doorgeven zodat de keuken daar rekening mee kan houden.

Naast het voortreffelijke eten zijn ook de wijnen om over naar huis te schrijven. Sommelier Lonneke werkt graag met wijnen die niet standaard zijn en elke maand wordt er (tot grote vreugde van de medewerkers) een proefsessie georganiseerd met het voltallige personeel, zodat iedereen op de hoogte is van de (nieuwe) smaken en bijbehorende combinaties.

Culy ontdekt…

Op een zaterdagavond strijken we neer op het lieve terrasje van Juuls. Hoewel het restaurant aan de Albert Cuypstraat ligt, merk je niets van de drukte van de markt. Met uitzicht op één van de mooiste hotels van Amsterdam (het Sir Albert), een zwoel zonnetje en af en toe een voorbijrijdende auto is dit voor ons het ultieme terrasgevoel.

Hoewel het menu een verrassing zou moeten zijn, staan de gerechten al uitgeschreven op de website en gevel. Wat ons betreft jammer, wij houden wel van een verrassing, maar het zorgt ook zeker voor meer trek.

We laten de keuze voor de wijnen over aan Lonneke die met haar tomeloze enthousiasme ons meteen verzekert dat het een heerlijke avond gaat worden.

Bij het zien van de eerste oesters en de daarbij geschonken rabarberwijn (inderdaad, wijn gemaakt van alleen… rabarber!) wordt dat gevoel alleen maar bevestigd. Na de combinatie vol zoet, zuur en zilt gaan we verder met een lekkere, maar vrij saaie amuse van gefrituurde sushirijst met wasabimayonaise, nori en cress.

De daarop volgende deconstructed steak tartare met gerookte aardappel, stilton en nuggets van merg is gemaakt van uitstekende ingrediënten, maar mist wederom smaak. Het lijkt bijna alsof de kok zijn zoutpotje is kwijt geraakt en de producten afzonderlijk van elkaar niet op smaak heeft gebracht.

De bouillabaisse wordt geserveerd met panharing, een tortellini van inktvisinkt en Gruyère. De klassieker uit Marseille wordt kunstig gepresenteerd (met een krokant ‘dakje’ en heerlijke schaafjes kaas) en is (bijna te) hoog op smaak, maar we worden haast afgeleid door alle toefjes en extra’s.

Daarop volgt wat later onze favoriet blijkt: licht geschroeide coquilles met langzaam gegaard buikspek, saus van kriekbier, gevriesdroogde frambozen en bietjes.

Wederom een plaatje om te zien, maar bij dit gerecht zijn de smaken spot on. Het voelt bijna als een eureka-moment en balen als het bordje leeg is.

Het hoofdgerecht bestaat uit een eigen versie van Pekingeend: zacht gegaarde eendenborstfilet met stroperige hoisinsaus, eendenlever, boterzachte sjalotten, goddelijke puree van zoete aardappel en een poeder van wasabi.

Hoewel het laatste weinig smaak geeft, is de puree fantastisch, evenals de hoisin. Helaas missen we ook bij dit gerecht het zout, met name bij het vlees en de groenten.

Dan komt het kaasplankje waar we ons al de hele avond op verheugen. Gelukkig stelt de combinatie ons alles behalve teleur (geitenkaas in as, een jonge Taleggio, Gruyère, époisses en een blauwschimmel) en smaken de kazen (zeker met de gekonfijte zilveruitjes, appelstroop en notenbrood) bijzonder goed.

Zó goed, dat we het toetje laten voor wat het is om zo de smaak van de kaas vast te houden.

Conclusie

Het gebruik van ingrediënten, smaakcombinaties en presentatie zijn stuk voor stuk dik in orde bij Juuls, maar het lijkt alsof de kok regelmatig het zout is vergeten. De gerechten zijn allemaal lekker, maar op bijna elke gang hebben we wel iets aan te merken en dat is zonde.

De wijnen zijn echter allemaal fantastisch, we kunnen er niets anders van maken. Net als de bediening is het allemaal precies genoeg, niet too much en ook zeker niet te veilig. Daarbij zijn de prijzen prima en de porties dik in orde. We komen dan ook zeker terug, maar wel gewapend met een vaatje zout.

Juuls is permanent gesloten.